Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Franek K

Gdybym o tym pomyślał wcześniej to może bym tak zatytułował. Teraz już nie zmienię. Uważam, że Epizod też nie odbiega od normy. Przecież to jest właśnie cząstka jego życia. Co nieco zaś sugeruje ilość spożytego alkoholu.

 

Miałem flaszkę z niej, co nieco

upił mi ten mój koleżka,

który ze mną trzyma sztamę

i jak ja pod mostem mieszka.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

@Marek.zak1

Rzec by można darmozjady

to teoria a praktyka

pokazuje rzeczywistość

zamiast bułki wolą łyka.

 

Byle tylko z alkoholem

choćby najgorszego sortu

są gotowi także wyssać

nawet nasączenie tortu

 

Jakość schodzi na plan dalszy

bez znaczenia są gatunki

dla nich bełty, denaturat

to też przedniej marki trunki.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

@Jacek_K

Każdy z nas jest swym kucharzem

każdy sobie los zgotuje

a jak jeszcze ma smykałkę

to na zewnątrz wypromuje.

 

Nie dotyczy to wyrzutków

tacy w każdej są rodzinie

topią swoje smutne życie

chcąc zapomnieć o przewinie.

 

Ta terapia jest doraźna

a poza tym więcej szkody

i uszczerbku na psychice

da łykanie mocnej wody.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja nad nikim się nie pastwię

piszę, bo widziałem nieraz

takie scenki, co to o nich

mówi się, że tu i teraz.

 

Taki niereformowalny

twierdzi tak terapeuta

ze złej dogi nie zawróci

gdy w nim nicość tkwi i buta.

 

Owszem zdarza się czasami

że z manowców zejść na drogę

ktoś usilnie o to walczy

temu chętnie dopomogę.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, brak litery ż.

Mogę jedynie na swoje usprawiedliwienie powiedzieć tak:

Wiersz pisałem pomiędzy kolacją a śniadaniem. Miałem

prawo być głodnym i niewyspanym. Cóż mogą innego wymyślić.

Gratuluję spostrzegawczości.

 

Serdecznie pozdrawiam

Opublikowano

@Jacek_K

Pająk plecie pajęczynę

jest misterna, krągła, równa

los człowieczy też się splata

róże rosną koło gówna

 

Jedno pachnie drugie śmierdzi

przykładowa przeplatanka

w naszym życiu nie inaczej

co róż jakaś niespodzianka.

 

Rano człowiek wstaje rześki

a za chwilę mars na czole

kurczę muszę iść do pracy

lub na lekcjach siedzieć w szkole.

 

To jest właśnie karuzela

jedno z drugim się przeplata

i jesienią się zdarzają

dni gorące, symbol lata.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

@Jacek_K

Piję jak inni i nie ukrywam

że przez rok jedną flaszkę spożywam

są przecież święta i imieniny

oraz spotkania w kręgu rodziny.

 

Kieliszek wódki mi nie zaszkodzi

więcej ode mnie to piją młodzi

a ja tak bardziej dla rytuału

kieliszek wódki sączę pomału.

 

Tak, więc nie jestem uzależniony

a pijąc siedzę tuż obok żony

i jasno widać piję dla smaku

lampeczkę wina, łyczek koniaku.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

potem bekną ot żołądka

wymamroczą prawdy znane

buteleczkę za pazuchę

zatrzymają na wymianę

 

jeszcze drzewko zdążą podlać

by wyrosło hen wysoko

i skuleni na ławeczce

zasną bardzo bardzo słodko

 

jak ten jabcok z nutą siary

będą śnić że są już w niebie

moi drodzy nie do wiary

żaden covid ich nie weźmie

 

Heniu Twoje zdrowie zeszłorocznym

tegoroczne bąbelkuje:)))

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ilu polaków udział w dyskusji

weźmie to tyle odmiennych zdań

obce mniej ważne albowiem własne

są wykładnikiem różnicy dlań

 

i choćby nawet nie mieli racji

ich musi zostać zawsze na wierzchu

choćby twierdzili i trwali przy tym

że słońce wschodzi z początkiem zmierzchu.

 

Do propagandy droga daleka

i trzeba mieć te zacięcie w sobie

ja propagandą się nie zajmuję

najwyżej jaja z niej sobie robię

 

nie każdy musi myśleć tak samo

bo przemyślenia mogą być różne

lekkie, poważne lub sowizdrzalskie

z godne z nauką a nawet próżne.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Właściwości alkoholu dla nich także dobrze znane

więc i drzewka po alejkach często przez nich obszczywane

bo wiadomo odór siarki szlak wędrówek im wyznacza

kiedy z rana po ciemności trzeba kupić coś na kaca

 

idą wtedy po omacku alejkami do sklepiku

zatrzymując się jedynie by pod drzewkiem zrobić siku.

powrót, choć tym samym szlakiem ciąży flaszką za pazuchą

a wiadomo, że ze zdrowiem u tych gości jest dość krucho

 

bardzo łatwo o nieszczęście, jeśli ktoś ma słabą wolę

kupił cztery a do kumpli doniósł tylko trzy jabole

konsternacja, przepychanki często nawet mordobicie

takie to urocze scenki często nam funduje życie.

 

 

Ech toasty, ech toasty

chciałoby się ponarzekać

bo nie można pić codziennie

na imprezy trzeba czekać

 

a i tak poleją skromnie

a gdy nie ma poganiacza

ten kto lubi więcej wypić

siedzi smutny i rozpacza.

 

Miło gościć, serdecznie pozdrawiam

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja zaś już od rana walę

do sąsiada z naprzeciwka

porozmawiać o Polakach

więc na stół wędrują piwka

 

chociaż marni z nas sportowcy

w tej sztafecie prym wiedziemy

bo godzina nie minęła

a my czwarte już pijemy

 

oglądamy się za siebie

a rywali ani widu

nieruchomo sterczą w blokach

pewnie boją się covidu

 

dla nas lepiej, bo do mety

pozostało po trzy piwa

a nagrodą zero siedem

hura, górą komitywa.

 

 

Pozdrawiam

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 No wiesz... :)
    • ani kolorowa cerata ani biały obrus ba nawet bukiet polnych kwiatów   nie upiększy tak kuchennego  stołu jak najzwyklejsza kromka chleba   pachnąca polem wiatrem słońcem która nie mówiąc  do nas przemawia  
    • @Robert Witold Gorzkowski, @Jacek_Suchowicz,@Naram-sin,@Roma   Moja odpowiedź – z szacunkiem i sercem dla poezji (i poetów):   Dziękuję Wam wszystkim za ten głos w dyskusji - czytam z uwagą i sercem, bo każdy z nas przychodzi do poezji z innej strony, ale z tą samą wrażliwością. Nie piszę tego, by kogokolwiek pouczać czy oceniać. Wręcz przeciwnie - to, co mnie cieszy najbardziej, to że w ogóle rozmawiamy o warsztacie, o formie, o treści - bo poezja nie jest przecież tylko "czuciem", ale i "sztuką słowa". A jedno nie wyklucza drugiego. To, że dzielę się wiedzą o rymach, rytmie, akcentach - nie znaczy, że mówię komuś: "piszesz źle". Mówię raczej: "Zobacz - możesz pisać jeszcze lepiej, pełniej, świadomiej. Masz już serce - teraz daj mu język, który uniesie je wyżej." Rozumiem dobrze głos Roberta - czasem czytam tekst, który formalnie jest "nieskładny", a mimo to porusza - i nie chcę mu tego uroku odbierać. Ale to, że coś mnie porusza, nie zawsze oznacza, że jest poezją w sensie literackim - czasem to po prostu emocjonalna wypowiedź, poetycka impresja. I to też jest cenne, tylko... warto mieć świadomość, gdzie kończy się "słowo intuicyjne", a zaczyna "słowo świadome".   Bo świadomość to nie kaganiec. To światło.   Nie każdy musi pisać według reguł - ale warto je znać, choćby po to, by łamać je z premedytacją, a nie przez przypadek. Tak samo jak w muzyce: można zagrać ze słuchu, ale jeśli znasz nuty - grasz odważniej. Dlatego - dziękuję, że mnie słuchacie (tu kładę rękę na sercu i kłaniam się z wdzięcznością).   Ja Was słucham też. I choć jestem trochę taką „ciocią od rymów”, nie chcę być ani strażnikiem poprawności, ani recenzentem dusz. Chcę być tylko osobą, która pomoże słowom chodzić prosto - wtedy, gdy się potykają. Reszta należy do serca - i do poezji. Z serdecznością, Ala
    • @Migrena Rączki nie myj toż to balsam,                      stąpasz drogą, jakaś trwalsza?
    • Mocne uderzenie w jądro systemu*             I poddanie w wątpliwość najbardziej szokującego - współczesnego odbiorcę - dogmatu dzisiejszej religii imperialnej - jaką jest niewątpliwie holokaustianizm - doprowadziło do wielkiej nadaktywności jego nadwiślańskich wyznawców.             A sarkaniom i groźbom i potępieniom nie było końca - w jednym i w zwartym - w szeregu stanęli: prezes Jarosław K. i premier Donald T. i rabin Michael S. i kardynał Grzegorz R. i wielu i wielu i wielu - innych: tajnych współpracowników policji politycznej i iście pożytecznych idiotów.             I w tym kontekście należy przypomnieć wiersz - Cypriana Kamila Norwida - "Siła ich" - oto on:   Ogromne wojska, bitne generały, Policje tajne, widne i dwupłciowe Przeciwko komuż tak się pojednały? Przeciwko kilku myślom, co nie nowe!…   Jarosław Kaczyński, przy tej okazji, stwierdził wręcz, że to „jest uderzenie w nasze najbardziej elementarne interesy” bo „nie było administracji tak bardzo związanej ze środowiskami żydowskimi, jak ta (obecna – przyp. Red.), chociaż oczywiście sam Trump nie jest Żydem, ale Żydów już w rodzinie ma, a wiadomo, że jest bardzo rodzinny”. Nie wiem czy Kaczyński zdaje sobie sprawę, że wypominając żydowskie wpływy w Białym Domu, wyczerpuje tzw. „roboczą definicję antysemityzmu”, którą starają się rozpropagować po świecie organizacje żydowskiego lobby, na pewno jednak zupełnie świadomie pokazał, że przyjmuje wobec nich postawę służebną, gdyż panicznie się ich boi. To ponure widowisko rasowego serwilizmu, rozgrywające się na naszych oczach skłania do przypomnienia, że nie jest to wcale sytuacja specjalnie nowa. Opisywał ją już dość szczegółowo jeden z Ojców Kościoła, św. Jan Chryzostom, który w swoich „Mowach przeciwko judaizantom i Żydom”, wygłoszonych pod koniec IV w. po Chrystusie w Antiochii, zwracał uwagę na potrzebę zatrzymania judaizacji Kościoła i państwa, która najwyraźniej podówczas zaszła być może nawet dalej niż dzisiaj, przy czym szczególną uwagę przywiązywał do powstrzymania chrześcijan od udziału w judaistycznych świętach i celebracjach. Gdyby św. Jan Chryzostom przyjrzał się dzisiejszej sytuacji, zauważyłby, że jego nauki zostały niemal całkowicie zapomniane, a judaizantów, zarówno w Kościele, jak w i w państwie znów przybyło. Zresztą, po czasach Jana Chryzostoma, podobne sytuacja w różnych zakątkach świata chrześcijańskiego, wielokrotnie się powtarzała. Zawsze udawało się jednak wrócić do korzeni. Słowem nihil novi sub sole. Co nie zwalnia świadomych sytuacji ludzi od działania. - Prośba o wsparcie - Wesprzyj wolne słowo. Postaw kawę nczas.info za: 10 zł20 zł30 zł Społeczeństwo jest przecież homeostatem, czyli ma zdolność do korygowania skrajności. Najnowsza inicjatywa Grzegorza Brauna jest właśnie takim zdrowym odruchem w kierunku przywrócenia równowagi, by zbytni przechył spowodowany przez polskich judaizantów nieco wyrównać. A niejako przy okazji przywrócić wolność słowa, która jest ograniczona sprzeczną z konstytucją ustawą penalizującą „negowanie zbrodni nazistowskich i komunistycznych”. Każdy wolnościowiec chyba się przecież zgodzi, że karanie za poglądy, bez względu na to, jakie by one nie były, to barbarzyński skandal. Więc każdy wolnościowiec musi dziś sine qua non popierać Brauna.   Źródło: Najwyższy Czas!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...