Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

że powtarzać mi się nie chce

dziecinny slogan zapominany

 

kto daje i odbiera ten się poniewiera

nie w sensie błądzenia (choć błądzi)

ale pogardy dla siebie

 

i odebranych złudzeń

bo kto bierze musi oddać

i tak w kółko Macieju (powtarzać można)

 

chcesz się wyrwać

nie możesz

chcesz wodę zawrócić

utoniesz

chcesz (ale nie możesz)

 

jak mantra za tobą

przed tobą

 

nadzieja - życie pozagrobowe

 

 

tam już tylko jedna prosta droga

 

nie prostuj moich ścieżek

zanim swoich nie pokonasz

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Tak, wobec złudzeń jesteśmy bezsilni..,bo nie potrafimy ich urzeczywistnić. Dlatego zostaną one nam prędzej czy później odebrane, ale w sensie rozpłynięcia się ich w nicość, którą właściwie cały czas były. Nagle zaczynamy to widzieć. I wracamy ze ślepej uliczki na prostą (ewentualnie falującą) dalej wiodącą, rzeczywistą drogę.

 

Dla mnie bardzo Intersujący i pozbudzający do zagłębienia się w prawdę wiersz.

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Jedni w tą inni pod prąd, Duszko. Tak jak piszesz, łudzą się ci co nie wierzą, i niech mamią się (stawiam mur) ale nie mnie.

Dziękuję i też za serduszko.

Pozdrawiam:)

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...