Nadal trwają

[Gabrys]

Na niebie bałwany, w morzu również one,

znów sztorm szaleje, fale są wzburzone 



Statkiem jakże rzuca, na prawo i lewo,

Posejdon wkurzony i Zeus do tego 



Latarnia na Faros, by nie zbłąkać płonie

do domu daleko, może nie utonie.



Żona wiernie czeka, na bałwana swego,

w domu jest bożyszczem, więc przytuli jego.



Syreny zamilkły, zgubnie nie śpiewają ,

dla tych marynarzy, którzy z mórz wracają.



A kiedy powrócą, znów w morze wypłyną,

który jest ich domem, również i rodziną.



Bogowie grozili, oni nadal trwają,

w książkach zapisane, a dzieci czytają .

Edytowane 4 Października 2020 przez Gabrys (wyświetl historię edycji)

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Sądzę, że wiemy o tem, i nie trzeba czytelnikowi o tym mówić.

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dla mnie to wzruszający obraz głębokiej jedności człowieka z naturą, jego nieustraszonej miłości do niej.., to, że "nadal w niej trwa" czyni go wielkim, bo przerasta swoje słabości i lęki, bo z tego zjednoczenia czerpie jakąś wyższą siłę... To dla mnie niezwykłe, jak potrafisz w pozornie lekkim stylu przekazać taką pełną (po)wagi treść. Pozdrawiam :)