Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

PERSKIE BUKOLIKI, ŻNIWIARZE


Andrew Alexandre Owie

Rekomendowane odpowiedzi

PERSKIE BUKOLIKI, ŻNIWIARZE

 

 

Khōshe chin (Khooshe Chin). Sung by Salar Aghili سالار عقیلی, a leading soloist of the Tehran Philarmony. Khōshe chin (Khooshe Chin) Śpiewane przez Salara Aghili سالار عقیلی, czołowego solistę Teherańskiej Filharmonii.

 

***

 

Music by Ruhollah Khaleghi (Ruḥ-Allāh Ḵāleqi) روحالله خالقی
Muzyka: Ruhollah Khaleghi
Lyrics by Karim Fakour کریم فکور
Text: Karim Fakour

خوشهچین
Khōshe chin
THE HARVESTERS
ŻNIWIARZE

 

من که فرزند این سرزمینم ، در پی توشه ای ، خوشه چینم
Man ke farzande in sarzaminam, dar peye tōshe-i khōshe chinam
I am a child of this earth, and to feed myself, I walk in the field and knit sheaves.
Jestem dzieckiem tej ziemi i aby się wyżywić, chodzę po polu i robię snopy na drutach.

 

شادم از پیشه ی خوشه چینی ، رمز شادی بخوان از جبینم
Shādam az pisheye tōshe chini, ramze shādi bekhān az jabinam
Harvesting the fruits of your labor is happiness, I'm glad, and it's written on my face.
Zbieranie owoców swojej pracy to szczęście, cieszę się, i to jest wypisane na mojej twarzy.

 

CHORUS

قلب ما ، بود مملو از شادی بی پایان
Ghalbe ma, bovad mamlo az shādiye bi pāyan
Our hearts are full of boundless joy.
Nasze serca są pełne bezgranicznej radości.

 

سعی ما ، بود بهر آبادی این سامان
Sa'ye mā, bovad bahre ābādiye in sāmān
We cultivate the land and harvest crops by the sweat of our brow.
W pocie czoła uprawiamy ziemię i zbieramy plony.

 

خوشه چین ، کجا اشک محنت به دامن ریزد
Khōshe chin, koja ashk-e-mehnat be dāman rizad
We never complain about our fate and occupation.
Nigdy nie narzekamy na nasz los i zajęcie.

 

خوشه چین ، کجا دست حسرت زند بر دامان
Khōshe chin, koja dast-e-hasrat zanad bar dāmān
We would never think to regret anything or to envy anybody
Czego możemy żałować? Komu zazdrościć?

 

ای خوشا پس از لحظه ای چند آرمیدن ، همره دلبران خوشه چیدن
Ey khoshā pas az lahze-i chand āramidan, hamrah-e-delbarān khōshe chidan
After a happy rest a new grace of picking grapes awaits the harvesters and their loved ones.
Po szczęśliwym odpoczynku nowa łaska zbierania winogron czeka na żniwiarze  i ich ukochanych. 

 

از شعف گهی همچو بلبل نغمه خواندن ، گه از این سو به آن سو پریدن
Az sha'af gahi hamcho bolbol naghme khāndan, gah az in sō be ān sō paridan
They hum with joy like nightingales, with heads popping out here and there.
Nucą z radości jak słowiki, z głowami wyskakującymi tu i tam.

 

برپا بود جشن انگور ، ای افسون گر نغمه پرداز
Barpā bovad jashn-e-angōr, ey afsōngar-e-naghme pardaz
The wine harvest  is a real celebration. You  captivating singer,
Winobranie jest to prawdziwe święto. Ty, urzekający piosenkarze,

 

در کشور سبزه و گل ، با شور و شعف نغمه کن ساز
Dar keshvar-e-sabze o gol, bā shōr o sha'af naghme kon sāz
From the land of greenery and flowers, sing with feeling your long, long song.
Z krainy zieleni i kwiatów śpiewaj z uczuciem swoją długą, przeciągłą piosenkę.

 

CHORUS

 

***

 


Khōshe chin (Khooshe Chin). Sung by Tehran Vocal Ensemble `Vocapella`. Soloist Milad Omranloo. Khooshe Chin. Śpiewane przez Teheran Vocal Ensemble `Vocapella`. Solist Milad Omranloo.

 

 

Khōshe chin (Khooshe Chin) in a traditional, folkloric style. Sung by Mahdieh Mohammadkhani. Accompanied by the Mah Ensemble. Tar: Maestro Majid Derakhshani. Khooshe Chin w tradycyjnym, folklorystycznym stylu. Śpiewane przez Mahdie Mohammadkhani przy akompaniamencie Mah Ensemble. Tar solo: Maestro Majid Derakhshani.

 

 


Piano version of the Khōshe chin (Khooshe Chin) by Fariborz Lachini فریبرز لاچینی Wersja fortepianowa Khooshe Chin Fariborza Lachiniego فریبرز لاچینی

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @egzegetaNie ma sprawy Wiktorze. Wiktorze, czy z tego tomiku wierszy zakosztujemy kunsztu pisarskiego Twoich dzieł? 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Rozdział dziewiąty      Minęły wieki. Grunwaldzkim zwycięstwem i przejęciem ziem, wcześniej odebranych Rzeczypospolitej przez Zakon Krzyżacki, Władysław Jagiełło zapewnił sobie negocjacyjną przewagę w rozmowach ze szlachtą, dążącą - co z drugiej strony zrozumiałe - do uzyskania jak największego, najlepiej maksymalnego - wpływu na króla, a tym samym na podejmowane przez niego decyzje. Zapewnił ową przewagę także swoim potomkom, w wyniku czego pod koniec szesnastego stulecia Rzeczpospolita Siedmiorga Narodów: Polaków, Litwinów, Żmudzinów, Czechów, Słowaków, Węgrów oraz Rusinów sięgała tyleż daleko na południe, ileż na wschód, a swoimi wpływami politycznymi jeszcze dalej, aż ku Adriatykowi. Który to stan rzeczy z jej sąsiadów nie odpowiadał jedynie Germanom od zachodu, zmuszanym do posłuszeństwa przez księcia elektora Jaksę III, zasiadającego na tronie w Kopanicy. Południowym Słowianom sytuacja ta odpowiadała również, polscy bowiem królowie zapewniali im i prowadzonemu przez nich handlowi bezpieczeństwo od Turków. Chociaż konflikt z ostatnio wymienionymi był przewidywany, to jednak obecny sułtan, chociaż bardzo wojowniczy, nie zdobył się - jak dotąd - na naruszenie w jakikolwiek sposób władztwa i interesów Rzeczypospolitej. Co prawda, rzeszowi książęta czynili zakulisowe zabiegi, aby osłabić intrygami spoistość słowiańskiego imperium poprzez próbowanie podkreślania różnic kulturowych i budzenie  narodowych skłonności do samostanowienia, ale namiestnicy poszczególnych krain rozległego państwa nie dawali się zwieść. Przez co od czasu do czasu podnosił się krzyk, gdy po należytym przypieczeniu - lub tylko po odpowiednio długotrwałym poście w mało wygodnych lochach jednego z zamków - ten bądź tamten imć intrygant, spiskowiec albo szpieg dawał gardła pod toporem czy mieczem mistrza katowskiego rzemiosła.     Również początek wieku siedemnastego nie przyniósł jakiekolwiek zmiany na gorsze. Wielonarodowa monarchia oświecona, w której rozwój nauk społecznych służył utrzymywaniu obywatelskiej - nie tylko u braci szlacheckiej, ale także u mieszczan i chłopów - świadomości, kolejne już stulecie okazywała się odporna na zaodrzańskie wysiłki podejmowane w celu zmiany istniejącego porządku. W międzyczasie księcia Jaksę III zastąpił na tronie jego syn, Jaksa IV, pod którego rządami Rzeczpospolita przesunęła swoje wpływy dalej na zachód i na północ, ku Danii i ku Szwecji, zaczynając zamykać Bałtyk w politycznych objęciach, co jeszcze bardziej nie w smak było wspomnianym już książętom.     - Niedługo - sarkali - ten kraj będzie ośmiorga narodów, gdy Jaksa ożeni się z jedną z naszych księżniczek lub gdy nakaże mu to ich królik - umniejszali w zawistnych rozmowach majestat władcy, któremu w gruncie rzeczy podlegali. I którego wolę znosić musieli.     Toteż i znosili. Sarkając do czasu, gdy zniecierpliwiony Jaksa IV wziął przykład - rzecz jasna za cichym królewskim przyzwoleniem - przykład z Vlada Palownika, o którego postępowaniu z wrogami wyczytał niedawno z jednej z historycznych ksiąg... Cdn.      Voorhout, 24. Listopada 2024 
    • @Katie , ciekawie jest poczytać o tego typu uczuciach. A czy myślałaś o tym, żeby zrobić krótsze wersy? A może właśnie takie długie wersy spełniają jakąś funkcję w tym wierszu... .
    • Zostały nam sny Zostały nam łzy   Z poprzednich wcieleń   A prawda okazała się kłamstwem Zapisanym w pamiętniku   Tam głęboko gdzieś na strychu
    • Dziewczynie stojącej w szarych spodniach przy telefonie spadł przy rozmowie ze stopy... więzienny drewniak. Stuk było słychać sto kilometrów dalej.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...