Nocny gość

[pneuma]

Przychodzisz do mnie zawsze
o tej samej porze.
Leciutko pukasz do drzwi,
wchodzisz boso
czasem w czerni,
a czasem w kolorze.

 

Palec na ustach kładziesz,
uśmiechasz się nieśmiało.
Prosisz, bym nie myślał o tym
co przyjdzie, lub o tym co się stało.

 

Pod powieki wpełzasz,
kladziesz się tuż obok
i pytasz o mą duszę
gdy zapada mrok.

 

Dzięki tobie latam,
by dotknąć palcem słońca.
Innym razem spadam w otchłań
bez hamulców, tak bez końca.

 

Często gdzieś uciekam,
lub czegoś się obawiam.
W gniewie zabijam ludzi,
lecz częściej z nimi rozmawiam.

 

Niekiedy przyjdzie ona
i stajemy się jednością.
Lecz trwa to tylko chwilę,
przyznaję to z przykrością.

 

Odchodzisz tuż nad ranem,
zostawiasz mnie samego
czasem z uśmiechem na ustach,
a czasem spoconego.

 

I wiem, że przyjdziesz znowu
dręczyć mnie okrutnie,
lecz nie przyjąć cie ponownie
byłoby rozrzutnie.

 

Bo w tobie jest dróg wiele
do piekła i świętości.
Uchylasz drzwi pragnieniom,
jesteś kluczem do nieświadomości.

[pneuma]

@Kot hej, dzieki za komentarz. Jezeli idzie o poprawianie, zmiany, feel free, just take a shot ;)

Pzdr.

 

[pneuma]

@Kot dziekuję za uwagi. Byłoby rozrzutnie, to taki kompromis, bo nic mi nie pasowało do okrutnie (które swoja droga bardzo mi pasowało), a chciałem zagrać tym, że snów sie nie odrzuca, bo sie ich poprostu nie da odrzucić. Taka ich natura... 

No i chyba zbyt często pojawia się "lecz" :)