Więcej duchów nie pamiętam

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

Księżyc w pełni rozświetla pandemię nad rzeką,

jaśnieje dystans między nami, blask w odległość

 

unosi wstęga, znika za zakolem, ciemne

futra mają drzewa, rtęć przesącza się w ziemię.

 

Patrzymy, dwie sylwetki w pejzażu wycięte,

dwoje drzwi uchylonych lekko – nietoperzem -

 

mówisz, że chciałabyś być - ja – noc i powietrze -

bobrem - ja - między wodą a ziemią, że w zwierzę

 

każde kiedyś się wetchniesz i we wszystkojedność,

jeszcze chwilę stoimy uchyleni lekko.

[violetta]

trochę jakby erotyk :)

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@valeria Trochę jakby tak :)