Miarka się w oku przebiera

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

Mutują nastolatki na witryny porno,

szybko liczyć się uczą, linijki im po co.

 

Pocą się, mówią same za siebie nazwiska,

wymownie się przybliża do gwiazd kamerzysta,

 

doczepiony na końcu mężczyzna tężeje,

to się w kadrze nie mieści jak wszedł między wiersze,

 

jak wers się rozchyla w głąb szerszej tajemnicy,

w nią się wchodzi - wychodzi się z niej jakby czystszym,

 

bez plamki na skórze, jak po kremie cyfrowym,

jakby nową glazurę na twarz ktoś położył,

 

w jakiejś willi z basenem, pod słońcem z palmami,

to do niej musisz drążyć, biec za wonią spalin,

 

niczym strzała się zwęża w widmowy punkt droga,

w jeden ciąg kolorowy billboardy po bokach,

 

za nimi w gruz idzie czyjś dom, w żyłach ryż krąży,

w twoich eko-wędlina na dymie naftowym.

 

Edytowane 20 Sierpnia 2020 przez Jan Paweł D. (Krakelura) (wyświetl historię edycji)