Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

ta niebezpieczna bliskość 

jasną wróżbą

przenikania jaźni

 

niepokojąco głęboko

schodzę w ciebie

 

za szybko puściłeś hamulce

odbezpieczając zawory

pasy

guziki

 

meteorem na mnie spadasz

zatracenie goni odurzenie

 

nagości słodyczą wzniecasz

obłok feromonów

 

miękko odchylam głowę

iskrząc diamentem namiętności

 

zostajesz pyłem na udach

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@[email protected] naprawdę? patrz teraz

 

iskrząc namiętności diamentem pierścieniem

 

pierścieniem namiętności diamentem iskrząc

namiętności pierścieniem iskrząc diamentem

diamentem namiętności  pierścieniem iskrząc

 

I w każdej jeszcze po dziesięciokroć-konfiguracji mamy ten sam efekt to samo znaczenie i to samo przeładowanie. To nie czepialstwo a dobra rada takie wersy biją refleksem po oczach. 

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Edytowane przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Somalija Łał a wiesz co to punkt g i squirt u kobiety albo cunnulingus? Łechtaczka jako diament iskrzący - poliki mi się napompowały od rechotu. 

 

Ps. W sumie czemu nie...

nazw mogą być tysiące

 

smoktając marynaty oliwkę namiętności

 

nakuwając nabrzmiały guziczek namiętności

 

siorbiąc muszelki ostrygę namiętności

 

itd.

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Edytowane przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Pan Ropuch  Wersje które zaprezentowałeś niektóre w ogóle nie mają sensu i nikt w takim znaczeniu by ich nie użył, a więc nie można mówić o przeładowania, tylko o błędzie stylistycznym. Pierścień namiętności - sprzęgnięte rękoma dwie osoby - nierozerwalnie. Czyż nie widzisz iskier diamentu, załamania, ruchu jego promieni. Autorka ma prawo użyć takich zwrotów jakie Jej pasują do wyrażenia Swoich emocji. Ty natomiast masz prawo zająć Swoje stanowisko w tej sprawie. Zrobiliście to oboje świetnie.
 

Pozdrawiam weekendowo.

Opublikowano

@Pan Ropuch dziś wypowiadasz się dość niespójne,  dajesz serduszko, potem zabierasz. Teraz się nadymasz ze śmiechu. 

 

Pomyślę o tym pierścieniu jeszcze raz na spokojnie, a Ty schłodzić łapki proszę. Dziękuję za odwiedziny i skłonienie mnie do powtórnej analizy. Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...