Królowa poezji

[Lead Crow]

Ciemność, noc,
światła aut w oddali
błyszczą jak słonca
rażąc majestatem
i prostotą okręgów.

Ciemność, noc,
gwiazdy wysoko na niebie
świecą niczym nadzieje
małych dzieci,
obwieszczajace nadejście dnia.

Ciemnosc, noc,
woda falująca tysiącem iskier
jaśniejszych niż życie,
ciemniejszych niż śmierć,
nuta dla ucha.

Ciemność, noc,
cisza przejmująca
wypełnia cały świat
smutkiem i tajemniczością
nutą niemych doskonałą.

Mroczna ciemność
nocna cisza
dzieło sztuki
bez autora
bez ceny.

Królowa poezji
niczym wiatr
wśród bezwietrznej wieczności

[Lead Crow]

A może lepiej bez tego powtarzania : "ciemność, noc"...? Hmmm...

[Piotr Sanocki]

Bardzo ładne 5 i 6 zwrotka :) Poza tym reszta choć widać w tym trud autora - praca nie przyniosła efektu. Chcesz opisać noc - ale jeśli to ma być poezja emocjonalna - to pozbądź się z niej rzeczywistości (1 zwrotka i te samochody ;)).

Potem (2 zwrotka), nie patetyzuj zbytnio z tą nadzieją i dziećmi. Choć nie rezygnuj z dzieci. Postaraj się raczej obudzić u czytelnika jakieś wspomnienie, raczej skojarzenie z dzieckiem. Tak aby wzbudzić u niego sympatię. Wtedy łatwiej się wczuje w klimat i chętnie przejdzie do następnej zwrotki.

Trzecia zwrotka. Wydaje się być poprawna. Choć efekt psuje ostatni wers: "nuta dla ucha." - suche i bez rozdźwięku. I jeszcze rym: "nuta dla ucha"

Czwarta zwrotka wydaje się być zbyt długim i na siłę rozciąganym zdaniem:
"Ciemność, noc, cisza przejmująca wypełnia cały świat smutkiem i tajemniczością nutą niemych doskonałą."
Gdzie: "nutą niemych doskonałą." - to jest niezłe, wyrzuciłbym tylko dopełnienie "doskonałą" i zewsząd te kropki na końcach ;)

Reszta jest ok :)

Pozdrawiam serdecznie

PS. Życzę sukcesów, bo widzę, że piszesz w moim klimacie ;)

[Lead Crow]

Dziękuję za rady. W wolnej chwili postaram się zmienić conieco=)