Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Szukałem kiedyś kotka
Bardzo małego
Siną maścią dzierganego
Ukrył się w łuszczącym światłocieniu
Zimnego pomieszczenia
W martwych zakamarkach szarości
Wymagało to ostrożności
Dłoni otulonych gumową rękawiczką
I wytężonej uwagi
Oczu mych i mojego druha
Bo było nas dwóch
Albo było nas więcej
Gdyż o tożsamość przecież tu idzie
Lecz mniejsza o liczebniki
I obiektyw który miał to wszystko zapamiętać
Nieważne to jednak
Bo kotek jest najważniejszy
Byle zobaczyć choćby jego kontur mały
Na skórzanym płótnie ciała
Nakrapiany cienką linią życia
I gdy się wreszcie udało
Malunki rysunek pod kostką dojrzeć
Ledwie kilka punktów
Ułożonych w kształt
Ta para bezimiennych nóg
Z fragmentem odrąbanego kręgosłupa
Wydrylowaną miazgą brzucha
I wyrwanym kęsem uda
Przestała byś anonimowa
I to leśne znalezisko
Wygrzebane z podcienia paproci
Skradzione milczeniu puszczańskich drzew
Śpiących w moczarach złego domu
Zyskało desygnat zbrodni i winy
Życia i śmierci
Ponownie stało się człowiekiem
 

Opublikowano

@huzarc   Kotek to malutki tatuaż pod kostką, jaki miała zaginiona osoba, kobieta, bo raczej kobiety takie sobie robią. "Leśne znalezisko" i szukanie tego tatuażu, na podstawie którego można by zidentyfikować znalezione ciało. Tatuaż jest, a "leśne znalezisko" na powrót ma imię i nazwisko, odzyskuje swoją tożsamość.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Poruszyłeś trudny temat... Dobry utwór, którego szybko nie zapomnę.

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Victoria Historia prawdziwa, dosadna, makabryczna. Lecz brud i mrok są częścią tego świata, ważne aby nie pozostawił plam, jakich zmyć się nie da i ciemności od jakiej oczy stają się ślepe. Pozdrawiam i miłego dnia:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaroma złote monety – piszesz i widzę bogactwo które nic nie kosztuje brzózka płaci za życie listkiem po listku na wiecznie zieloną trawę ale to nie strata to inwestycja bo wiosną z tej ziemi wróci procent ze zdwojoną siłą
    • Miecz narodu wybranego, okalany, krwawym laurem zwycięzców. Nieprzenikniona mgła, niosąca w sobie ogień ich grzechów. Wrzynająca się głęboko w ciche mogiły ich zapomnianych ojców. Szańce nie powstrzymają wilczej sfory. Bez strachu. Pojednani w celu. Jedynie ogień może ich oczyścić. Pochodnie gotują im krew. Jest wściekła i brunatna. Niewolnicy pokoju, jęczą w agonii pod gruzami. Krwawą już śliną, zwiastującą koniec bluźnią na swych wyimaginowanych bogów Myśliwi na oczach pierworodnych, patroszą swe ofiary. Łzy?! Współczucie?! Nigdy! Bestialstwo dojrzewa z czasem. Żyj i zdychaj jak bezdomny pies. W akompaniamencie piewców apokalipsy. Zanim zamknę wieko. Ucałuje Twe lodowato sine usta. Wróć ze mną do raju. Żywych trupów pielgrzymka powrotna. Ciebie nie zabiją zwykłe kule. Diabły szturmują niebiańskie barykady. Legiony samobójców ze skrwawionymi nadgarstkami i pętlami u szyi. Bronią się klątwą i nagim torsem. Fale eteru, niosą propagandystów głos. Ich obchodzą jedynie pieniądze i Twoja śmierć. Bez względu na częstotliwość kanału. Nieśmiertelniki poległych braci i sióstr, zawiązane na rękojeści sztyletu. To co grzeszne oddaj ciału. To co boskie, oddaj duszy na strofach bluźnierczego sonetu.   "Salut" jest tak naprawdę piosenką w formie wiersza. Będąc nastolatkiem pisałem ich bardzo dużo grając w zespole. "Salut" został napisany w inspiracji do utworów jednego z moich ukochanych zespołów. Zespołu Marduk.
    • Samuraj amator z Oddziału do sportu to nie ma zapału. Na gminny turniej w seppuku, zakupił mieczyk z kauczuku. Nie przebił się więc do finału.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Ewelino, aż tak mocno, na "wiecznie"  w ogóle można się pogniewać?       A tu trzeba prosić o zgodę na komentarz?   Ech, no przypomniał mi się taki żart w związku z tym.    - Zofio, tyle razy prosiłem Cię o pocałunek... czy ty jesteś z kamienia? - A czy ty jesteś sparaliżowany?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...