Pan Patos zaniemógł...

[Dekaos Dondi]

pan patos zaniemógł

z żalu grzebał w nosie

przyszła pani doktor

co z tobą patosie

 

ano sumienie pali me trzewia

egzystencję przeżarło całą

nie ujrzę radości w błękicie nieba

to ja zabiłem pocieszną małą

 

biedny kochany  mój patosiku

jak to się stało co ciebie dręczy

lecz przedtem biegnij ty zrobić siku

zapewne ta kwestia też ciebie męczy

 

pani tu ze mnie jajca se robi

a ja wydalam poezji odgłosy

czaszki mojej radość nie zdobi

a ze zgryzoty uciekły mi włosy

 

kiedyś człapałem dróżką wytrwale

wkurzony na siebie i wszystkich wkoło

aż nagle pieczarę ujrzałem w skale

a w niej zwrotki tańczące wesoło

 

jak one mogą być tak radosne

kiedy ja cierpię tak obficie

złapałem jedną tą uśmiechniętą

by wnet zakończyć wesołe życie

 

dopiero wtedy refleksję spotkałem

a mądra była dla mnie jej mowa

żałuj ty bardzo odkup swą winę

a wtedy ona tobie przebaczy

 

w krainie zwrotek czytanych od nowa

 

 

 

Edytowane 19 Lipca 2020 przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)

[Johny]

@Dekaos Dondi Moim zdaniem siku w trzeciej strofie niszczy cały wiersz. Jeszcze czytając pierwszą i drugą miałem nadzieję na ciekawą historię. Przy tym słowie w trzeciej pomyślałem tylko "autor wrzuci wszystko by tylko się rymowało, tu nie znajdę nic fajnego". To rzutowało na całą resztę utworu.

[Dekaos Dondi]

@Johny

Johny↔Tak różnie piszę:)→Ale Dzięki za krytykę i życzę Wiele Dobrego:))→Pozdrawiam:)