niewzruszone bywają dusze dyktatorów

[MIROSŁAW C.]

 

skrzy się 

najwyższa wokanda

pierwszomajową purpurą

 

wysoki sądzie

 

sądzie ostateczny

 

tak wiem

zburzyli mój pomnik

ale tylko z tęsknoty

za prozą życia 

zapisaną w dekrecie

 

bywało 

że gorzkie żale 

chcieli wykrzyczeć

na ulicy

 

wtedy

wkładałem im 

palce w gardziel

dławiąc pokusę nadziei

 

dociekanie 

powodów nieszczęścia

było bezcelowe

wolna wola

to wasz niefortunny wymysł

 

i nie boję się konsekwencji

skoro Rzym upadł

to wszystkie drogi

 

prowadzą do piekła

[[email protected]]

@MIROSŁAW C. Upadł Rzym, upadł kiedyś Berlin
                              Mirku upadł także jak wiesz Sanhedryn.
 

Pozdrawiam Mirku, upadnie w demokracji wszystko, tylko we właściwej kolejności.

[Johny]

Nie wzbudził we mnie emocji. Wydaje mi się, że mógłbyś zostawić tytuł, wyciąć cały wiersz i pozostałoby tyle samo treści.

 

Ale to oczywiście tylko zdanie czytelnika :).

[MIROSŁAW C.]

@[email protected] BINGO! 

Dziękuję za komentarz. 

@Johny Przyjmuję każdą ocenę. 

Dziękuję za kontrast w komentarzach. 

[[email protected]]

@MIROSŁAW C. Mirku podobnie kontrastowe i różne są wiersze, jedno stymuluje drugie. Mało tego, inaczej patrzymy na ten sam wiersz i to jest cudowne. Powiem więcej autor pisze o jednym, a my widzimy co inne. Nieokiełznane słowo, ono może wszystko.

Miłej soboty.

[MIROSŁAW C.]

@[email protected] Byłbym przerażony, gdy ktoś, poprzez interpretacje moich wierszy wchodził mi do głowy :) 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak jak piszesz!