Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Róża z Hadesu


Rekomendowane odpowiedzi

Wynurzam się z Hadesu owinięta strachem.
Spływa smolista rozpacz na ślady miłości.
Odgarniam więc dym wspomnień i z zeschniętym kwiatem 
idę wyrwana z objęć umarłej czułości.

 

Spoglądam na promienie spalane jak pióra.
Spadają strzępki wiary jak listy z zaświatów.
Bóg poprzecinał niebo i tylko zła chmura
jak twarz Zeusa zerka na szkielety ptaków. 

 

Składam kości w logikę wskazówką Aiona. 
Odkopuję nadzieję ukrytą w niemych snach.
Pojawiasz się i znikasz jak Dusza zraniona
i zamiast róży w dłoni trzymasz z klepsydry piach. 

 

Kiedy otwieram oczy rozpuszczam kamienie.
Niech spojrzenie Ateny uchwyci złoty blask.
Czy to Twoja tęsknota wylewa płomienie
na kamienną pochodnię, by uchwycić znów brzask?

 

Jak Achlys patrzę w górę i widzę tam piekło.
Niebo jak zbite lustro okrywa mnie całą.
Pościel w czerwone serca z poplamionych wspomnień 
otula moje zmysły i duszę zdrętwiałą.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez M.A.R.G.O.T (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...