Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W poszukiwaniu straconego sensu


Rekomendowane odpowiedzi

Płyniemy razem wodami Niflheim
kotwic rozsądnie – wzięliśmy dwie,
lecz życie jednej tylko nadziei
powierzyliśmy

A na dnie
miast porażki – tajemnicę widzimy.
Bo jesteśmy – chyba - trochę głupi,
wszak to wina zakochania,
 - miłości do wszystkiego,
nad czym wisi
znak zapytania?
Widzimy go wszyscy, wszędzie,
i być może to jest…

halucynacja podświadomości zbiorowej
Splątanie hierarchiczne holonów
rozrzedzone fantasmagoriami,
rekurencyjna przyczynowość
- gdyż każdy z nas to fraktal,
odkrywający w sobie boskość?

Albo coś innego, niemniej jednak…

Nie bójmy się przekraczania granic
- to zniewolony umysł tak nazywa
swe kajdany

Bo czymże jest wielbiona
przez społeczeństwo znajomość,
poprzedzona wszak przecież
podróżami w nieznane?

Płyniemy razem wodami Niflheim
młodość nam w żagle dmucha wiatr
wioseł nie mamy – tylko nasze umysły
splecione w uścisku siłą morskich fal

Jeszcze je kiedyś zrozumiemy, bracie.
Może nawet wcześniej niż one nas.
Tylko potrzebujemy nieco cierpliwości,


o ile w ogóle istnieje czas

Edytowane przez Sekret (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...