wyjadę dzień po maturze

[kinsv]

(Prawdopodobnie i tak to usunę, ale napisałam impulsywnie i wstawiam też pod wpływem chwili)

 

Wiem, że mieszkają tu z własnej woli,
Ale nie mogę tak dłużej,
Za bardzo wszystko mnie tutaj boli,
Wyjadę dzień po maturze.

 

Mam dość już tego zgniłego miasta,
I wódki na betonie,
Jeziora, które ciągle zarasta,
Aż ktoś w nim znowu utonie.

 

Mam dość tych wierszy pisanych kredą,
Od dawna nie mają polotu,
To miasto ocieka łzami i biedą,
I pęka w szwach od kłopotów.

 

Nie chcę tu być, bo wszystkie ulice
Wyglądają jak żyły,
Przez które powoli wycieka życie,
Osób, które też śniły.

 

Śniły i jednak tu pozostały,
By deptać płytki chodnika,
Bo mimo, że całkiem długo wytrwały,
Już umysł im wolno zanika.

 

Dlatego najszybciej i jak najdalej
Wyjadę dzień po maturze,
I chociaż z masochistycznym żalem,
To jednak nie mogę tak dłużej.

[T.O]

bardzo dobre

[ais]

Nie usuwaj!

Może inny maturzysta przeczyta i zmotywuje go/ją do napisania swojej historii.

Dobry wiersz.

Pozdrówka!