Złote uśmiechy

[23.]

Usiąść na krześle nad ostatnią symfonią
przed pełnym oknem wygorzałej muzyki,
Zatańczyć nad tłem z ludźmi, gdy płoną
jak każde uszy głodne słów, godne liryki
kiedy wszystko jest smutną mową
a w życiu brakuje prawdziwych...

 

dlatego nie jestem tobą
a będę nigdy. 
 

[Gość]

@Nieznajomy Niewidzialny  Tęsknota... Zawsze jesteśmy sobą, nigdy kimś innym. Zmieniamy się, ale zawsze jesteśmy sobą. I dobrze :) Dobry wiersz, a właściwie już poezja, która zatrzymała...

Pozdrawiam :)

Edytowane 14 Maja 2020 przez Gość (wyświetl historię edycji)

[Marlett]

Nieco przewrotnie jak to zawsze u ciebie.

PozdrawiaM

[Andrzej_Wojnowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To mi się najbardziej podoba.

Reszta też z przyjemnością.

 

Pozdrawiam

[23.]

@CafeLatte Dziękuję. Cieszę się, że wiersz zatrzymał ;)

 

@Marlett Dziękuję, zawsze staram się zaskakiwać czytelnika coraz to nowszymi metodami ;) Pozdrawiam

@Andrzej_Wojnowski Ach, punkt kulminacyjny, który czasami jest jakby początkiem wiersza ;)

Dziękuję za odwiedziny @dmnkgl @~Mari_anna~. Życzę dobrej nocy :)

[23.]

Dziękuję @AOU Spokojnej nocy.