Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mamo kiedyś zostawiłaś mnie i nie obchodziło cię,

czy mi dobrze , czy mi źle.

A ja cały czas myślałam,

dlaczego zostawić mnie musiałaś.

Teraz niestety już to wiem ,

nie była byś dla mnie wzorem.

Chciała bym to wszystko zrozumieć,

ale na prawdę nie umiem.

Bo wybrałaś alkohol,

dlatego do tego wszystkiego doszło.

Do depresji , leków, bólów i blizn,

domyślam się że jest Ci wstyd.

Ale wybrałaś tą drogę,

więc ja w tym Ci nie pomogę.

Pamiętam jak płakałam przez telefon byś wróciła do domu , ale miałaś w dupie mnie i braci,

bo Ty przecież z nic nie tracisz.

Gdzie ty byłas jak cie potrzebowałam ,

jak mogłaś być tak nie czuła to sobie nie wyobrażam.

Ty kobieto bez serca jesteś,

więc ja taka będę też.

Na prawdę myślałam że jeszcze się zmienisz, gdy osiągniesz swój wiek średni.

Teraz to Ciebie nawet nie chce już znać,

jeśli nie chcesz żadnych zmian.

To tyle co mam Ci do powiedzenia ,

Na dziś to wszystko,

miłego życia , do widzenia!!

Opublikowano

Mamo kiedyś zostawiłaś mnie i nie obchodziło cię, => przed pierwszym czy nie powinno być przecinka.

czy mi dobrze , czy mi źle. => przed przecinkiem nie stawiamy spacji.

A ja cały czas myślałam,

dlaczego zostawić mnie musiałaś.

Teraz niestety już to wiem , => spacja przed przecinkiem.

nie była byś dla mnie wzorem. 

Chciała bym to wszystko zrozumieć, => chciałabym

ale na prawdę nie umiem.

Bo wybrałaś alkohol,

dlatego do tego wszystkiego doszło.

Do depresji , leków, bólów i blizn, => spacja

domyślam się że jest Ci wstyd. => po co to duże ce. Czy to jest list?

Ale wybrałaś tą drogę, => tę

więc ja w tym Ci nie pomogę. => Ce

Pamiętam jak płakałam przez telefon byś wróciła do domu , ale miałaś w dupie mnie i braci, => spacja

bo Ty przecież z nic nie tracisz. => Te. Z nic? Co to znaczy?

Gdzie ty byłas jak cie potrzebowałam , => ę zgubiło ogonek + spacja.

jak mogłaś być tak nie czuła to sobie nie wyobrażam.=> nieczuła

Ty kobieto bez serca jesteś,

więc ja taka będę też.

Na prawdę myślałam że jeszcze się zmienisz, gdy osiągniesz swój wiek średni.

Teraz to Ciebie nawet nie chce już znać, => Ce

jeśli nie chcesz żadnych zmian.

To tyle co mam Ci do powiedzenia , => Ce plus spacja przed przecinkiem

Na dziś to wszystko,

miłego życia , do widzenia!! = > spacja i zbędny drugi wykrzyknik.

 

To by było z grubsza tyle :).

Powodzenia w dalszym pisaniu życzę i pozdrawiam.

 
Opublikowano

@[email protected]  Różne są matki. Jedne choć urodzą, nie potrafią kochać swoich dzieci, inne choć nie są biologicznymi matkami oddałyby za swoje dziecko przysłowiowe życie. Poruszyłaś trudny temat, ale i o takich rzeczach trzeba pisać...

Pozdrawiam serdecznie :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • 7. Narodziny wichru (narrator: perski kancelista)   1.   Wieść z Hellady — Macedończyk zwyciężył. I nikt się nie zdziwił.   2.   Święty Zastęp umarł jak trzeba. Reszta — jak zwykle.   3.   Mówią, że nadszedł pokój. To tylko cisza przed wichurą.   4.   Filip — wódz, który zna wartość ludzkiego błota.   5.   Zbyt wiele zwycięstw bez ceny — bogowie upomną się później.   6.   Trzeba pogratulować, nim zaczniemy się bać.   7.   Coś się rodzi na Zachodzie — zbyt pewne siebie.   8.   Być może to nic. Być może początek końca.   cdn.
    • @KOBIETA też jestem piękna:)  @infelia musiałabym dorobić drugi talerz, bo za mało by było:) nie ma co zmywać, tylko opłukać w wodzie:)
    • Z kominka dym unosi się kłębami, Na salony się wdziera, cugu brak? A cóż to? noga zwisa nad paleniskiem. Dziadek z babcią, wnuki z nimi,   O kocie i myszy nie wspominając, Ciągną, ile sił starczy: i raz, i dwa, i trzy! Bum! padają na plecy, a przed nimi dziwoląg W czerwonym kubraczku wypada.   „Hu, hu, hu!” – zakrzykuje – „niosę niespodzianki!” Oj, bidulo, skąd się wziąłeś taki usmolony? Brodę masz przypaloną, portki w strzępach, Co tam masz na plecach? worek piasku?   Nie mów, że prezenty, pokaż, nie bądź chytry, Komisyjnie otworzymy, rach-ciach. O! fajowo! jest ciuchcia, dziadek już się cieszy. Łyżwy, moje, moje! – Emilka piszczy.   Sweter w bałwany… głęboka cisza zapada. Jest i paczka, a w niej model pajęczyny Do sklejenia tylko dla wytrwałych, Napisano drobnym druczkiem na odwrocie.   Szalik, dziwnie długi, jakby dla teściowej… Pomarańcze i orzechy, jabłko i migdały, Piernik nawet nos podrażnia… apsik! Tylko tyle, a gdzie auto i rowery?   Miał być jacht i karnet na siłownię, lot balonem I safari po Afryce dzikiej, niezbadanej. Stasiek, kartkę bierz i pióro mi w te pędy Skargę oficjalną podyktuję do Rovaniemi!   W tym zamęcie, nie mówiąc zbędnego słowa, Gość zdjął czapkę, brodę, wytarte szaty I nagle stał się zwykłym, starym człowiekiem, Co patrzy na tę chciwość ze smutkiem.   „Prezentów dałem w bród, lecz wy nie pojęliście, Że najcenniejszym darem nie jest rzecz żadna, Lecz radość świąt, wasza bliskość, czułe słowa I ten widok was wszystkich, jako rodzina zgodna”   Zanim zdołali jęknąć, rozpuścił się w powietrzu, Jak zapach ulotny, ledwo nosem uchwycony. A pod choinką rozświetloną, w miejscu na prezenty, Kartka została z napisem: „podarujcie sobie siebie”  
    • @violetta Do tego zdjęcia trzeba jeszcze domalować mój widelec! Gary pozmywam.
    • Spisuję wszystkie smutki nigdy niewysłane łzy są znaczkami adresat między wersami listonosz krąży chcąc zostawić uśmiech w skrzynce poczta zgubiona prosi o nowe nadanie łzy są znaczkami adresat między wersami donikąd wyślę żal że nie wychodzi życie poczta zgubiona prosi o nowe nadanie tak żeby trafić do serca postrzelonego donikąd wyślę żal że nie wychodzi życie listem bez błędów który istnieć nie potrafi tak żeby trafić do serca postrzelonego a może samo siebie zakochaniem zbawi listem bez błędów który istnieć nie potrafi dostarczę sobie priorytetem nadzieję a może samo siebie zakochaniem zbawi cierpiące życie uwięzione w poczcie smutków listem bez błędów który istnieć nie potrafi spisuję wszystkie smutki niewysłane cierpiące życie uwięzione w poczcie smutków listonosz krąży chcąc zostawić uśmiech w skrzynce
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...