Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wzięła sobie baba za męża żołnierza

a ja mam dylemat, bo to sprawa świeża

może to i nietakt, może nie wypada

napisać mi o tym jak to baba dziada

 

waliła wciąż w rogi, wpuszczała w maliny

i wszystkim mówiła, że to z tej przyczyny,

że zamiast beretu on nosił na głowie

czapkę, co się ona rogatywką zowie

 

zaś na temat malin snuła powiedzenie

że go tam wpuszczała, gdy miał rozwolnienie

bo on po grochówce i trzeciej repecie

nie mógł się załatwić w ichniej toalecie

 

żeby nie ufajdać, bo obstrukcji nie miał

a to, co w malinach to pójdzie na przemiał

ja zaś tymi słowy zakończę wywody

bo do spłukiwania nie dano mu wody

 

tak, tak, moje okno naprzeciw ich domu

więc takiego smrodu nie życzę nikomu

lecz kiedy upłynie godzin, chociaż ze trzy

pewnie je otworzę jak już się przewietrzy.

 

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

Dla związku zawsze źle to rokuje
Gdy jedno drugie wpuszcza w maliny
więc bądźcie bardziej czujni, panowie
gdy wybieracie sobie dziewczyny.
Lecz i wy, panie, sprawę rozważcie
bo jeśli nie - to co wam zostanie?
rogi na głowie, nerwy i waśnie
i w malinowym chruśniaku sranie

Opublikowano

@Lach Pustelnik

Ja zaś znów przeczekam

może w kuluarach

albo z aktorami

po przeróżnych barach

 

będę spędzał noce

pijąc aż do rana

mineralną wodę

bo brak na szampana

 

a nikt nie postawi

setki aktorzynie

który z nurtem mody

na scenie nie płynie

 

ale może kiedyś

w dalekiej przyszłości

wstąpię w pierwszy szereg

pośród zacnych gości.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...