MIELIZNA

[BARTOLOMEO]

leży wraz z piaskiem

na mieliźnie płaskiej.

Samotności w końcu kres.

Bo osiadł na dnie jako wrak.

Bez woli podniesienia się,

ciągu dalszego brak.

Rozszarpują go ryby,

muskają ławice.

leży wraz z piaskiem

na mieliźnie płaskiej.

Edytowane 31 Stycznia 2020 przez OBOJĘTNY (wyświetl historię edycji)

[_M_arianna_]

Interpretacja - moja - do pomysłu autora jw na wiersz;

 

kres samotności

cdn nie nastąpi

wrak bezwolnie

opada na dno

muskany ławicą

osiada płasko

 utuli go nanos

 

Edytowane 29 Stycznia 2020 przez ~Mari*anna~ (wyświetl historię edycji)

[Bożena Tatara - Paszko]

@OBOJĘTNY  Pomysł do ubrania w słowa.  Druga polowa tekstu nie dorównuje pierwszej. Spróbuj pokombinować i albo zminimalizuj wzorem  Mari*anny albo rozbuduj, bo  wymaga dopieszczenia.:)

Pozdrawiam :)

 

@~Mari*anna~ podoba mi się  Twoja wersja,  mimo wielkich liter w każdym wersie :)

 

[_M_arianna_]

@Bożena Tatara - Paszko

 

Dziękuję. 

[BARTOLOMEO]

@~Mari*anna~ @Bożena Tatara - Paszko

Tekst został zmieniony, zachęcam do przeczytania i pozostawienia komentarza.

[Bożena Tatara - Paszko]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Znacznie lepiej ale...

 

Sprawdź czy nie lepiej zabrzmi:

 

...leży wraz z piaskiem

na mieliźnie płaskiej.

 

Serduszko zostawiam, podoba się :)

[_M_arianna_]

Jednak wersja autora jest doskonała, 

bo oryginalna. 

[BARTOLOMEO]

@Bożena Tatara - Paszko

Zastosowałem podpowiedź, tak rzeczywiście jest lepiej. Dziękuję za serduszko, pozdrawiam:)

@~Mari*anna~  Racja, ale warto doskonalić wiersze pozdrawiam.