Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jej twarz


Rekomendowane odpowiedzi

jej twarz była fotomontażem ostrożności z murem,
-wyraźna, dosadnie żywa, mówiła niemal wszystko.
każde osłupienie zastygniętego mięśnia,
rozdeptywało kruchość ziaren krwi
pod stopami płaszczy śmierci.
oni nie czekali na nią,jedynie ich zabójcze cienie,
skradające się w jej oczy,które tkwiły w oczodołach psychozy lęku,
potrafiły wbijać się, jak pociski desperacji
próbując odszukać nadludzkiego
rozwiązania labiryntu –ucieczki.
wszystko było poparte podszewką
zadomowionej za bardzo śmierci,
która nie znała wyrażenia-niesprawiedliwość
kiedy błagalnym aktem wyrywała się z własnego ja,
..a bliscy nadstawiali głuche uszy.
chciała jeszcze rozedrzeć wisielcze powietrze
uśmierconych głosów rodzinnych
i zapukać do niewidzialnej,
lecz istniejącej trumny sprawiedliwości.
chciała znów poczuć się dzieckiem,
siadając na dębowych kolanach
wrośniętych w pamiętną miłość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jeśli mówi pan o środkach artystycznych, to jest ich kilka ,lecz wiążą się z opisem wewnętrznych odczuć( na podstawie pamięci) pod. lirycz.- dziewczynki, jeśli chodzi o środki autystyczne, to takowych nie ma i nawet nie zastosowałbym ich do opisu dzieci określanych jako chore. dziękuje

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

rzeczywiście moje słowa w tym tekście służą bardziej do określenia stanu wewnętrz. osoby. jej kontak z rzeczywistością jednak istnieje jest ukryty w połączeniach metaforycznych.. skrócić raczej nie , ale może dobudować trochę rzerzywistości. .dzięki....,,już to zrobiłem nieco..dzięki raz jeszcze

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...