RZEKA

[BARTOLOMEO]

Rzeko niepozorna,

miły widok stwarzająca.

Nad twym nurtem

chylą się wierzby.

Twe koryto wije się

niczym kryształowa wstęga.

Wody twoje niosą liście

przecudnie kolorowe.

Siedliskiem bobra jesteś,

dno piaskiem zdobione.

Brzegi czasem

wsiami zagospodarowane,

młynem hałasujące

i łąką zielone.

Czasem wsiąkniesz,

gdy słońce nazbyt srogie.

Innym razem przyczyną

deszczu wymkniesz się z koryta,

demonstrując żywioł.

[Gość umbra palona]

@OBOJĘTNY przepływam obok tego wiersza....obojętnie....

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie zgadzam się. To wiersz obrazujący dzisiejszą, jakże prawdziwą, lecz smutną rzeczywistość,

świetne metafory i puenta zwiastująca żywiołowy przełom (demonstrujących i ciemiężonych Kastanietów)

A ta "łąka zielona", niczym "Zielona Wsypa" się jawi. Sprawę wsiąkania zostawmy w spokoju - temat drażliwy i  "pod słońce" niewyraźnie się kojarzy. Bardzo mi się podoba. Bardzo. :)

 

Rzeko niepozorna,

miły widok stwarzająca.

Nad twym nurtem

chylą się wierzby.

Twe koryto wije się

niczym kryształowa wstęga.

Wody twoje niosą liście

przecudnie kolorowe.

Siedliskiem bobra jesteś,

dno piaskiem zdobione.

Brzegi czasem

wsiami zagospodarowane,

młynem hałasujące

i łąką zielone.

Czasem wsiąkniesz,

gdy słońce nazbyt srogie.

Innym razem przyczyną

deszczu wymkniesz się z koryta,

demonstrując żywioł.

 

[Bożena Tatara - Paszko]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czy nie powinno być:

...Innym razem za przyczyną deszczu...?

 

Mnie to wygląda na inwokację, czuję niedosyt i dowiedziałabym się czegoś więcej nim rzeka wpadnie do zlewiska.

Nad twym nurtem...Twe koryto... pokusiłabym się o zamianę na Twoim i Twoje.

Awansem daję serduszko na dobry początek :)

 

Pozdrawiam :)

 

 

 

[BARTOLOMEO]

@umbra palona @jan_komułzykant @Bożena Tatara - Paszko  Dziękuję wam za przeczytanie wiersza i przemyślenia nad jego treścią. Pozdrawiam