Nad ranem

[Pan Jan Bednarz]

Nad ranem

 

Zapraszam Cię na bułkę i kawę
Pogadamy do północy potem wrócisz nad ranem
Zawodowo lubię trwonić czas dopóki nie wstanę
Masz jak w banku, że uraczę Cię niezdrowym śniadaniem

 

Precyzyjnie manipulować potrafię zegarem
Wciąż na w pół do czarnej godziny wskazówka zostaje
Brudny kubek po herbacie czarnej niczym atrament
Nie zamienię tego brudu, nie postaram się nawet

 

Wstrętny czas 
Powyganiał resztki niewinności 
Zakopał w piach

 

I żaden plan 
Nie wystarczy temu czortu
by wygonił nas spać

 

W szczerym polu, przybitym głazem
Szukasz który wyraz najmniej współgra z innym wyrazem
W jednej chwili tak wysoko, czy się tylko wydaje
Zanurkować trudno gdy nam woda kostek dostaje

 

Już mam dość gdy ciągle wspierasz ciężko się o parapet 
Gdy wolumen twego głosu podryguje sąsiadem
Twa uwaga rozkoszuje się najmniejszym detalem
Doprowadza nas do szewskiej pasji wszystko nad ranem

 

Wstrętny czas
Powyganiał resztki niewinności 
Zakopał w piach 

 

I żaden plan 
Nie wystarczy temu czortu
By wygonił nas spać

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 9 Stycznia 2020 przez Pan Jan Bednarz (wyświetl historię edycji)