Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

    ×


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Miejska legenda

      Przez huzarc · Opublikowano

      @tie-break To wiersz czuły i przejrzysty.Miłość w totalnym anturażu:) Zdefiniowana przez przestrzeń, w którą oddycha detalami, począwszy od tych megalitycznych jak cały miejski kosmos, skończywszy na mikrowrażeniach spinających dwoje w absolucie czułości.  
    • Annna2
      Kruchość jest silna

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Ecce homo, doskonały i podobny Bogu. Człowiek w swej wolności może w sobie zabić nieodwracalne dobro. Tu Bóg jest bezsilny- nic na siłę. Wszystkie noce wydają się takie inne, pełne cieni i jakby sekretów winne. I światło miesiąca natchnieniem estetów. Potrzeba anihilacji przywraca nadzieję. Bo dobro cudze miłości ocala, a kochanie moje, nie moje wyzwala. Nie ma zła za którym stoi wieczna kara? A co mogłoby się stać, gdyby na Golgocie matka łotra stała,? Haustem powietrza, by zrozumieć- oddycham. "Pamiętasz była jesień", Zbyt wolna, za szybka, może tak chciała i być może już przeszła.     (na rocznicę ks. Jerzego Popiełuszki) Uczuciem jak mchem też nie obrosła.
    • violetta
      ja i mój czas

      Przez violetta · Opublikowano

      Gdy przychodzi zieleń, to nic innego nie robię, pakuję się w nią i tak aranżuje dni.
    • violetta
      Miejska legenda

      Przez violetta · Opublikowano

      Takie sobie:)
    • Whisper of loves rain
      Echo ciszy...

      Przez Whisper of loves rain · Opublikowano

      W czterech ścianach płonie strach, Cisza krzyczy, serce drga. Na stole zimny chleb i łzy, A w oczach dziecka — koniec gry.   Zagubiony w cieniu win, Własny gniew pożera dni. Chciałem tylko być kimś znów, A zostałem echem krzywd i słów.   Zasłaniasz blizny — wstyd i żal, Mówisz „nic się nie stało”, jak co dnia. Ale nocą słyszysz płacz, To twoje serce woła: „dość już masz!”.   Roztrzaskane lustro wciąż, Pokazuje twarz bez słów i rąk. Czy przebaczenie ma jeszcze sens, Gdy każdy krzyk to nowy grzech?   Nie bij, nie krzycz, nie niszcz snów, Niech miłość wreszcie przerwie ból. Z popiołów wstań i zacznij żyć, Bo w każdym z nas jest światło i krzyk. Niech echo ciszy woła nas, By nikt nie płakał jeszcze raz...       p.s. Tekst jako piosenkę można posłuchać tutaj 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...