Sઽ८ઽęśՆɿωע ƁóՆ

[Dekaos Dondi]

Niestabilny rytm jest zamierzony.

To taka metafora czegoś.

 

    

  

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠

 

maszynka do mielenia mięsa

zdobiona płaskorzeźbami trzewi

kładę kwiatka do wazonu

a dłoń w aluminiowy świat

me życie odmieni

 

muzyka płynie delikatnie

niczym krew po żyletce

kapie kropelkami szkarłatnych nut

zaczynam kręcić

chętnie

 

balsam bólu ściera opuszki palców

chłonie naskórek

linie papilarne pieści ślimaczek

wiruje wesoło w takt muzyki

metalowe ciało

czerwienią znaczę

miękkie brzmienie muzyki

cudownie współgra

z odgłosami miażdżonych kości

za oknem słoneczko świeci

śpiewają ptaszęta

strumyczek tuli rybki płynną woalką

krew tworzy freski na sklepieniu

 

kulistego wnętrza

 

jeszcze szybciej

upojne wrzaski chłonie puchowa poduszeczka

ciepły wiosenny wietrzyk

kołysze zaplątaną migoczącą przeszłość

wiewa leciutko delikatną koronkową zasłonką

na świat wychodzi pierwszy odłamek paznokcia

spoziera na słonko

 

zwiększam szybkość wirowania

z przednich dziurek wyciska się trochę mnie

najpierw po trochu

lecz za chwilę

gęsta galaretka frywolnymi warkoczykami

biel talerzyka

cudownie plami

malusieńkie odrobinki kości dźwięczą cichutko

jak dzwoneczki na zabłąkanej owieczce

nadal płynę tych miłych doznań

łódką

 

kręcę wytrwale

ból łamanych kostek

to balsam prawdziwy

niczym mroźne kryształki lodu

na upalnej plaży

jam prawie w niebie

 

mnie to nie dziwi

które chłodzą umysł na upalnej plaży

już prawie cała wilgotna dłoń

mlaska po drugiej stronie rześko

prostokątne niebo

błękitem maluje horyzont

w mej duszy jasno

 

nie ciemno

 

odsuwam talerzyk

na świeżo wypranym obrusie

między szpalerem wydzierganych listków

powstaje patriotyczny obraz

dwa kolory

biały i mięsno – czerwony

to jeszcze bardziej zwiększa

ekstremalne

wspaniałe wilgotne odczucia

paluszków

 

gniecionych

 

lecz pomału popadam w rozpacz

moja dłoń dobiega końca

smutek ogarnia otchłań żalu

za chwilę będzie po wszystkim

poczuję paskudną ulgę

jak brak słońca

 

ostatnie mlaśnięcie

zapchany wianuszek dziurek

ten piękny różany blask

niczym kwiaty w wazonie

dobrze dobrałem kolor

niestety

to koniec

oblepiony ślimaczek

ledwo co widzi biedactwo

przez gęstą maź

jest mi doprawdy przykro

ból minął

dużo za wcześnie

niestety

a szkoda

to bardzo

bolesne

gdy wspomnę te rozkoszne doznania

z chwil minionych

to igiełki łez źrenic przebijają gładź

cierpię z tego powodu

nie pierwszy

już raz

ale cóż

nie każde szczęśliwe cierpienie

może wiecznie

trwać

przez okno wlatuje mały ptaszek

wesoło ćwierka

za oknem białe chmurki

szczęśliwe

chcą mi uśmiech podarować

niestety

włożyć drugiej dłoni nie mogę

nie miałbym czym kręcić

a szkoda

 

z kikuta podlewam kwiatka

tak ładnie pachnie bólem

nic dziwnego

wiosna za oknem

tylko wierzby płaczą

samotne na łące

białe motyle siadają na witkach

szumią skrzydełkami

pocieszające pieśni

tylko ja siedzę smutny

w kącie

 

muszę jakoś jedną dłonią

umyć maszynkę i nakarmić kotka

a drugą owinąć chusteczką haftowaną

bo zachlapię czystą podłogę

wykładzinę

całą

 

jeżeli zdążę

ale warto było

dla takich przeżyć

aż trudno

w to szczęście

uwierzyć

ptaszek wylatuje

śpiewać światu

balladę o moim szczęściu

 

no chyba… że włożę stopę

nie tracę nadziei

tylko logistycznie

może być problem

chociaż ktoś może zerknąć

jak na

idiotę

 

w sumie mógłbym

drugą dłoń włożyć

to mnie nęci

no ale

łatwiej ręką

niż nogą

 

kręcić

~͜͠~͜͠~͜͠   ~͜͠~͜͠~͜͠ ~͜͠~͜͠

     ~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠ ~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠     ~͜͠~͜͠~͜

                ~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠ ~͜͠~͜͠   ~͜͠~͜͠~͜͠~͜͠~͜

 

Edytowane 17 Grudnia 2019 przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)

[Dekaos Dondi]

@Kot

Dzięki:)

To dość dawny tekst, jeno zmodyfikowany.

O jakie opowiadanie Lema chodzi? Bo bym zerknął chętnie.

Pozdrawiam:)

 

[Dekaos Dondi]

@Kot →Dzięki z info:)