Mocno doprawiony wiersz

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

Wiersz nie leży na końcu języka,

jak droga brukowana kurwami.

Najlepiej na palcach je mijać,

aż na wargach rozsiądą się same.

 

Wiersz nie leży na końcu widelca,

niczym mięso, jak kurwa mać, słone.

Zanim sięgniesz do szafki, pamiętaj -

- najlepsze kurwy niewysłowione.

 

Nie bądź jak prawiczek, który rozbił

skarbonkę i podzwania wokoło.

Trzymaj fason, nim szankra zarobisz -

- więcej wiary, na Boga, miej w słowo!

 

Lecz gdy kurwy poczujesz stosowność,

jak ozdoby wykwintnej kolacji,

wtedy głodnych, do kurwy cnej, poproś -

- innym razem kurwa nie ma racji.