Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Nie wiem czy to jest Haiku.

Stąd pytajnik w tytule.

 

(#>^<#)

 

interpretacja

jednoznaczna wyrywa

serce haiku

 

(#>^<#)

 

zazdrosna zebra

szachownicę popsuła

swoim widokiem

 

(#>^<#)

 

muzyko moja

ciszą wygnałaś klucze

zgubiłaś nuty

 

(#>^<#)

 

trumienko twarda

rozkładany foteliku

puste bambosze

 

(#>^<#)

 

powabny piernik

połamaniem regułek

stomatologia

 

(#>^<#)

 

zgilotynował

wszelakie potworności

pusty koszyczek

 

(#>^<#)

 

fajka pokoju

wypaliła zasłonce

znowu kuchenkę

 

(#>^<#)

 

kwiatek donica

woda leci rurami

moje pragnienie

 

(#>^<#)

 

myślenie wielkie

zapora naruszona

brzytwa topielca

 

(#>^<#)

 

pisownia kręta

burzy wiśniowe sady

Japonia nadal

 

(#>^<#)

 

płaczesz kochanie

sucha biała chusteczka

zabiłaś smutek

 

(#>^<#)

 

namalowałaś

smakiem jabłek wilgotnych

pusty koszyczek

 

(#>^<#)

 

biedronka mokra

czerwona parasolka

dziurawe kropki

 

(#>^<#)

pocałowałem

mroźne spojrzenie twoje

urwałem język

 

(#>^<#)

 

przytul cierpienie

zapomnianej miłości

muzyką duszy

 

(#>^<#)

 

wiara nastawia

zwichniętą drogę życia

przepędza wyciąg

 

(#>^<#)

 

zawitał nagle

czaszka pełna rozumu

dekiel nie równy

 

(#>^<#)

 

miodowy piernik

polukrowanym ludziom

kwaśną słodyczą

 

(#>^<#)

 

mroczna komnata

nienarodzone dziecię

bombeczki rzuca

 

(#>^<#)

 

pełno kolorów

łańcuchy krępujące

zielone światło

 

(#>^<#)

 

kolędy grane

świąteczne kupowanie

pusta stajenka

 

(#>^<#)

 

zostaniesz śladem

drogi twojej miłości

pamiętaj wrócę

 

(#>^<#)

 

lustro jeziora

migotliwie przytula

czerwoną nitkę

 

(#>^<#)

 

Edytowane przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

poza tym - haiku, reszta to całkiem ciekawe miniatury,

pozdrawiam

PS

haiku nie ma smaku, zapachu, ani metafor, bo to czysty obrazek. Nie znaczy jednak, że nie da się nic "wyczuć", czy niemalże "dotknąć", chociaż to niełatwa sztuka.

Poczytaj, jesteś w dobrym miejscu, żeby sprawdzić czym jest haiku.                                                   

https://poezja.org/utwor/99303-abc-haiku/

https://poezja.org/utwor/36970-w-sprawie-haiku/

 

 

Opublikowano

kiedy pierwszy raz byłem w chińskiej restauracji, a było to dość dawno w Łodzi na Piotrkowskiej, poprosiłem o... schabowego z pieczarkami - na pozostałe dodatki dając wolną rękę wg. uznania. Trochę się ze mnie nabijali znajomi, ale miny zrzedły, jak zobaczyli TEGO kotleta, z TYMI DODATKAMI.

 

Ja natomiast widziałem, podczas kiedy oni już jedli, jak szef kuchni (tak szef - nie pracownik) wymyka się gdzieś cichcem, a potem wraca z pięknym, świeżym i grubym plastrem mięsa, który zresztą zdążył mi w locie dyskretnie pokazać, pytając uniesionym kciukiem, czy może być. Odpowiedziałem dwoma kciukami.

 

Patrzyli to na mnie, to w mój talerz, jak stado wygłodniałych likaonów.

Nie było osoby, która nie spróbowała, a i tak ledwo wepchnąłem to w siebie.
Ktoś powie zły przykład, bo chiński, ale to nie ma znaczenia, bo i tak najważniejszy jest "kucharz".

Po tym co zrobił wiedziałem, że każde jego danie, to jak najlepsze haiku Basho.

Poczytaj :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Domysły Monika Przypomniały mi się czasy że szkoły podstawowej we Wrocławiu, a zwłaszcza kredki świecowe. Pozdrawiam!
    • @Alicja_Wysocka Alisiu, pięknie!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Gdy niegodziwcy szydzą z Boga, Wsłuchaj się w wewnętrzny głos sumienia, Niech odwieczna Prawda świeci jak latarnia, Dając Nadzieję w mroku zwątpienia,   Wieczorami wsłuchując się w siebie, Gdy świat wokół wciąż w chaosie wrze, Ty sięgnij czasem po Biblię, W naukach Chrystusa rozczytując się cierpliwie,   Bo to na kartach Pisma Świętego, Kryje się ponadczasowa Mądrość, Nie czapkująca pseudonaukowym teoriom, Opierająca się współczesności trendom,   Choć i pierwszym apostołom, Słów gorzkich nigdy nie szczędzono, Dali nam niezatarte świadectwo, Jak cierpliwie przezwyciężać zło…   Gdy patocelebryci drwią z Chrystusa, Ty przenigdy głowy nie odwracaj, Zawsze głośno sprzeciw swój wyraź, Nie przebierając w pełnych oburzenia słowach...   Najcichsze choćby sprzeciwu słowo, Kryje w sobie bowiem potężną moc,  Nie godzenia się na zło, Zamanifestowania wierności chrześcijańskim wartościom...   Sam bowiem Bóg Wcielony, Choć bezlitośnie do krzyża przybity, Modlił się żarliwie o odpuszczenie win, Tych którzy szczerze go nienawidzili…   Choć drwili z niego niegodziwcy, On na krzyżu się ulitowawszy, Z głębin swego Miłosierdzia przebaczył wszystkim, Tym którzy na to nie zasłużyli…   Dziś gdy niezliczeni ignoranci, Drwią z wielowiekowych Kościoła tradycji, Oddanym Bogu kapłanom nie szczędząc słów przykrych, Sędziwym księżom zarzutów haniebnych,   Ty stary pożółkły modlitewnik, W zamyśleniu weź czasem do ręki, By w trudnych chwilach dodał ci otuchy, Pokrzepił słowami starych zapomnianych modlitw…   A może stary schorowany mnich, W klasztornej celi samotnie cierpiący, Tknięty jakimś przeczuciem dziwnym, Złoży w twej intencji ręce do modlitwy.   I chociaż nigdy cię nie znał, Wyprosi u wszechmocnego Boga, By twe liczne problemy zażegnał, Wszelką łzę otarł z twego oka…   Dziś gdy na wielkich ekranach kinowych, Rzesze superbohaterów i złoczyńców zakapturzonych, Odciągają kolejne pokolenia młodzieży, Od przedwiecznego Boga w modlitwie  kontemplacji,   By prawdziwy kaptur mniszy, Oblicz ich nigdy nie spowił, By wielbieniu Boga w klasztornej celi, Nie ofiarowali kolejnych swego życia dni,   W tym samym wielotysięcznym mieście, Gdzie tłumy walą na kinową premierę, O tej samej co do minuty godzinie, Stary mnich w samotności brewiarz wyciągnie.   I pomodli się stary mnich, O opamiętanie dla współczesnej młodzieży, By nie zaprzedała swych ojców wartości, Zgubnemu za nowoczesnością pędowi…        
    • @sisy89 Bo co dobre, tak przychodzi Bo żałobne, tylko szkodzi   I tego najlepszego Ci życzę, M.
    • @Radosław Bo tych nut, tu cała zgraja Jaki chód, tu dojść pozwala   Świetne! M.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...