Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

z pamiętnika neurotycznego introwertyka

Joachim Burbank
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Joachim Burbank

Joachim Burbank

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

stoję przy oknie
dopijam carpe diem z lodem
spoglądam na zgwałcony krajobraz 
który wije się pod butem oprawcy

jest piątek i jak zwykle nic nie sprawia mi radości
chłodny dźwięk wiruje w uszach
próbując wydostać resztki 
żywego ja
dawnego utworu
marsza żałobników na weselu

spokojnie powtarzam z pamięci
psalm udręczonego
idzie mi nawet nieźle
ale nie mogę przypomnieć sobie refrenu
uleciał jak liść na wietrze
recytuję półgłosem
słuchając jak słowa rezonują 
w kwadracie pustych ścian
gdyby nie ten wiszący obraz byłoby całkiem dobrze

na nagraniu od razu wyłapaliby to miękkie r
którego nie mogę się pozbyć
mimo ćwiczeń z logopedą

nieprawdopodobnie łatwo zbaczam z toru
a przecież miałem nie przynudzać

Edytowane przez Joachim Burbank (wyświetl historię edycji)
2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Andrzej P. Zajączkowski
      Lord Byron - Damaetas (Damaetas)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Według prawa niemowlę, chłopiec wiekiem, W głowie podłych uciech jest niewolnikiem, Od wstydu i cnoty daleki po kres; W kłamstwie wprawiony, w oszustwie sam bies; W hipokryzji biegły, choć dzieckiem jeszcze; Jak wiatr zmienny, skłonności ma złowieszcze; Kobiety durzy, przyjaciół stosuje; Obyty w świecie, ze szkoły wprost bryluje; Damaetas labirynt grzechu przebiegając, Cel swój znalazł, gdy inni zaczynają: Nadal sprzeczne pasje targają duszą I by pić z misy rozkoszy go kuszą; Lecz występkiem zbrzydzony, łańcuch swój rwie, A co było mu błogie zgubą zdaje się.   I Byron, według jednych autobiograficznie, według innych wprawka do Childe Harolda:   In law an infant, and in years a boy, In mind a slave to every vicious joy, From every sense of shame and virtue wean'd; In lies an adept, in deceit a fiend; Versed in hypocrisy, while yet a child; Fickle as wind, of inclinations wild; Women his dupe, his heedless friend a tool; Old in the world, though scarcely broke from school; Damaetas ran through all the maze of sin, And found the goal when others just begin: Even still conflicting passions shake his soul, And bid him drain the dregs of pleasure's bowl; But, pall's with vice, he breaks his former chain, And what was once his bliss appears his bane.
    • Alicja_Wysocka
      chyba że

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @jan_komułzykant, @Nata_Kruk Z podziękowaniem, Nato, Janku :)
    • jan_komułzykant
      Limeryk - Kszyk

      Przez jan_komułzykant · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        hmm, tylko nie pamiętam jak było poprzednio, to może zaryzykuję taką wersję: We wsi Bagienko sprytny kamuflaż. By skorupiaki, pająki schrupać, gdy trwają gody samczyk na podryw wachlarze stroi udając susła. (pustak?) ;)))   albo    Sprytny kamuflaż we wsi Bagienko, by skorupiaki, pająki przełknąć, gdy trwają gody samczyk na podryw wachlarze stroi, że kozy... miękną. ;)  
    • Roma
      wiersz niefortunny

      Przez Roma · Opublikowano

      @Nata_Kruk próbuję się w nowych rzeczach, więc zahaczyłam też o wiersze rymowane... To strasznie trudne :) 
    • Roma
      serendypność

      Przez Roma · Opublikowano

      @Nata_Kruk dzięki Natko za zajrzenie :) miłego, dobrego czasu Tobie również :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...