ABC romansu z Apollem

[Bogumiła Masełeczko]

Apollo stał na uboczu
- bezwład mnie ogarnął-
Czuprynę miał jak Elwis,
dotknąć go nie śmiałam.
Eurydyka!- krzyknął nagle,
fiknął koziołka i zniknął.
Głupia byłam -mogłam go złapać.

Hiacynty wokół mnie
i ten jego śmiech
jak mam pojąć to co widzę?
Kochać, kochać!- co ja słyszę?
Lecz czy ja to mogę zrobić
łaknąć, kochać jak on pragnie?
Może by się schować przed nim?

Niechto! Znalazł mnie, wyciąga
o...oooo...o... jakiś ty śliczny
promienieje od Ciebie jakaś moc.
Rozkaz dajesz: całuj! O tu
Serce bije, brak mi tchu.
Trzeba ruszyć głową-
udam atak kaszlu- kche, kche...

Waha się chwilę co robić
zaraz ! Ach! Oj stój!...
Źrebaku młody lica twe płoną
żądna jestem ciebie
żeby się nawet świat walił- całuj!
- że co? Ja przecież.. ja tyklo...
sztuczne oddychanie.

- I tak żałośnie się skończyło
to nasze romansowanie-