Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pieski twój raj: dwie miski – na wodę i karmę,

a co rusz to nie wolno, na smycz i na spacer,

odzyskać co utracone, na wierzchu pieczęć

postawić, większość czasu zwinięte mieć w kłębek -

 

- tak z grubsza to wszystko. A gdyby cię tak z raju

wygnać: wziąć twoją głowę, tobie łeb na karku

mój zamocować i wszystko co się z nim wiąże,

choćby strach co w przyszłość wybiega, znając koniec?

 

Lecz spójrz tylko co mógłbyś robić: pisać wiersze,

albo kłamać ludziom w oczy, lub najpokrętniej

sobie, pić alkohol żeby odprężyć nerwy,

rano mieć kaca, za to móc oddech odświeżyć.

 

Nareszcie poczułbyś się nagi, chodził w futrze

innych zwierząt, czuł wstyd, rozpoznał co okrutne;

lecz wciąż mógłbyś, naturalnie, rzygać na ziemię,

choć nadaremno próbował zwrócić jej siebie.

 

Więc teraz uważaj, bo oto biją werble:

wraz z moim łbem na karku dostałbyś sumienie,

(a nie jak zwierzę bez niego żył sobie dotąd)

co ty na to? A jakby się niebo rozrosło!

 

A w jaką dumę mógłbyś wzlatywać podniebną,

wierzyć w boga i czytać jakąś księgę świętą,

lub napisać, ogłosić, że jesteś wybrańcem,

wariować od pytań, bez odpowiedzi na nie.

 

Nie zasłużyłeś sobie, żeby być człowiekiem,

nie zrobiłbym ci tego, nawet gdybym wiedzę

posiadł jak. Po czubek nosa stuprocentowym

pozostań psem, i…  nie rób tego człowiekowi.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena oooo …to ja tak chcę!  ;))) tylko nie posiadam futra !  nie wiem, może ze szpitala załatwię śpiwory… z izolatek;)))) I skafandry ;)))
    • Ociepliłaś nam domostwo girlandami - - teraz zawsze tu panuje złota jesień. I bytuje sobie cicho między nami ten wieczorny, ciut leniwy, szał uniesień.   Otuliłaś moją głowę dłońmi swymi, a ja się schowałem w Ciebie, Ciebie chłonąc. Niezbyt spiesznie (po co gonić?) się tulimy, by w pościeli letnich łąkach wspólnie tonąć.   Oplątałaś nasze życie niteczkami, które miękko wciąż muskają nas po twarzy. Nasza podróż, choć tak długa, ciągle bawi, Więc z ufnością poczekajmy, co się zdarzy.
    • @Migrena   „Dziecko śniegu”…     Noc zastyga pełnią zmrożonego księżyca beznamiętną taflą kry odpływają sny. Słychać metaliczny dźwięk kruszejącego lodu wybrzmiewa echem łamanego serca.  Zapada absolutne zimno wiecznej zmarzliny i wilgotne śnieżynki trwale osiadają na rzęsach kiedy w mlecznej mgle niewinnością bieli tulę w ramionach niewidzialną dziewczynkę. W lodowej ciszy nie ustanie wycie głodnych wilków nie można odnaleźć bezpiecznego schronienia, pozostanę ulotnym dzieckiem śniegu zamykając oczy, dostrzegam zlodowacenie.     „ zima potrafi kochać okrutnie” - Twój tekst jest piękny, mroźny i okrutny niczym wieczna zmarzlina:)    pozdrawiam Migrenko:)               
    • @KOBIETA   kurde.   musi Ci chwilowo wystarczyc jakaś szpitalna kriokomora.     a jak się już stąd wyrwiemy to tam, w dalekim kosmosie doświadczysz temperatury -270stopni Celsjusza.   tylko niecałe 3 stopnie od zera bezwzględnego.   będzie kur... naprawdę zimno.   obawiam się, że Twoje futro z lisów polarnych......   no nic.   wezmę z jednostki dwa koce:)     @KOBIETA   bo mi się przypomniało.   wiem, że jadasz mało ale na wszelki wypadek wezmę do plecaka taki wielki gar z grochówką wojskową;)      
    • @viola arvensis   Wiolu.   przyszłaś i noc zmieniłaś w dzień:)     rzuciłaś w przestrzeń Thomasem Hobbes i świat stał się czystszy od ludzkiego zła.   dziękuję Wiolu za Twoje ciepłe słowa.   świat jest piękny kiedy człowiek uzmysławia sobie  że nie jest sam.   bardzo pięknie dziękuję:)))))            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...