Słońce w bikini

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

I cóż mogli wiedzieć o słońcu Wyspiarze.

Gdy w łunie palmowe kibicie się zgięły,

a wrzący swój jęzor ocean wystawił

na piasek - na rufach stanęły okręty.

 

A cóż mogli wiedzieć o śniegu Wyspiarze,

jaką radość przynosi, świeżą i chłodną.

Śnieg szary jak popiół przełyki im parzył,

gdy wiarę Wujkowi dawali na słowo.

 

I cóż mogli wiedzieć o domu Wyspiarze,

gdy Krewny z daleka rozumiał to lepiej.

A jakie o włosach, czy glebie mieć zdanie:

skóra wypluła włosy, ziemia - korzenie.

 

 

 

 

 

 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 4 Listopada 2019 przez Krakelura (wyświetl historię edycji)

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Pia Podpowiem: próby nuklearne na atolu Bikini.

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Pia Ludzie chwytali radioaktywny popiół na języki, ponieważ myśleli, że tak wygląda śnieg, którego nigdy nie widzieli.

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A ja myślałam o Stalinie w tym miejscu - jednak jakoś mi nie przypasowało. Po wyjaśnieniach powyższych rozumiem. Uosobiłeś Słońce, fakt - jest jakby człowiekiem, tu ma dwa znaczenia, tak myślę. 

 

Co ciekawe - Słońce jest rodz. nijakiego, a tu bikini. Tytuł zatem enigmatyczny. 

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Justyna Adamczewska Dzięki za czytanie :)

[Gość]

Krakerula przyznam się szczerze że tak jak Pi nie miałam pojęcia o czym jest wiersz 

Dzięki za przybliżenie tej historii 

Teraz obraz i tekst doskonale się uzupełniają 

Pozdrawiam

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Gosława Dzięki :)

[jan_komułzykant]

Gimby nie znajo :)