Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Nie pierwszy raz kiedy idę spać

 

Zaczarować świat od nowa

to młodzieńcze pragnienie

nigdy mnie nie opuszczało 

Moi drodzy żyłam jak królowa

Miałam pieniądze zaszczyty sławę 

Wszystko czego pragną ci którzy pragną 

Ubierali mnie najlepsi kreatorzy mody

Czułe sonety dedykowali poeci epoki

Malarze reżyserzy rzeźbiarze zadbali 

żebym w ich dziełach żyła wiecznie 

Poznałam smak miłości i smak zdrady

Byłam córką żoną byłam matką i babcią

Świat nie miał przede mną tajemnic 

Prezydenci ambasadorowie papieże

ilu ich było? Wszyscy grzeczni i usłużni 

Granice pokonywałam w przestworzach

z kieliszkiem margarity w dłoni

pijana od życia wciąż życiem nienasycona 

Latałam latałam latałam. Cóż -

pora lądować - zbliża się sen

już płynie płyn 

jest rosą w nozdrzach 

i uciskiem w skroniach

wychodzeniem z umierania

które jest stawaniem się

i wchodzeniem w stawanie się 

które jest umieraniem

Żegnajcie przyjaciele.

 

 

 

Edytowane przez Lahaj (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Gosława dziękuje, za czytanie i za miła opinię. Rzeczywiście punktem wyjścia jest imaginarium osoby która ma wiele z cech dzisiejszych celebrytów. Jest to chwila przejścia. Jest już stara umierająca z życia i ze śmierci umie zrobić spektakl. Otoczona przez bliskich leży i czeka na uderzenie trucizny która uśmierci ja na jej życzenie.

Opublikowano

O tym samym pomyślałam czytając ten tekst 

Mam wrażenie że w dzisiejszym zwariowanym świecie niewiele osób korzysta z dobrodziejstwa anonimowości 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Andrzej_Wojnowski Może właśnie tak pozytywny odbiór. Dlatego, że pisane z serca, z autentyczności. Zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Już pierwsza gwiazda wzeszła – zimna i szklana, Jak oko Boga, co patrzy z nicości na pana. Śnieg otulił ten dworek całunem milczenia, Zgasły dawne hałasy, zgasły uniesienia. Stół stoi biały, wielki – jak lodowa kra, A na nim drży płomykiem samotna łza. Obrus lśni krochmalem, sztywny jak sumienie, Pod nim siano nie pachnie – lecz kłuje jak ciernie. Jest talerz dodatkowy... dla wędrowca, mówią? Lecz dzisiaj cienie zmarłych w nim usta swe lubią Zanurzać bezszelestnie. Nikt nie puka w drzwi. Tylko wiatr w kominie swą kolędę brzmi. Biorę w dłoń ten opłatek, kruchy chleb anioła, Lecz komu go połamać? Gdy pustka dookoła! Wyciągam rękę w przestrzeń – dłoń w powietrzu wiśnie, I czuję, jak ten mróz mi serce w kleszcze ściśnie. „Wesołych...” – szepczą usta do ściany, do cienia, I kruszy się ten chleb w pył... w proch zapomnienia. Choinka w kącie stoi, strojna jak na bal, Lecz bombki w niej odbijają tylko wielki żal. Patrzę w nie jak w zwierciadła – widzę twarz starca, Co przegrał życie swoje w te karty u szulera, u marca. Gdzie gwar dziecięcy? Gdzie matki krzątanie? Jest tylko „Bóg się rodzi” – i moje konanie. O, Panie, co tej nocy zstępujesz na ziemię, Czemuś mi włożył na barki to samotne brzmię? W stajence było zimno, lecz byli pasterze, A ja tu, w ciepłej izbie, w swą pustkę nie wierzę. Więc siedzę i czekam, aż świeca dopali, Aż noc mnie tym czarnym płaszczem, jak kir, przywali.
    • @KOBIETA gdyby nie kobiety, nie byłoby świata:)
    • @violetta zobacz Violetta …jednak my dziewczynki ;) o wiele więcej i szybciej rozumiemy:)  Spokojnych Świąt dla Was

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ️  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...