Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

nie bardzo wierzę w człowieka

jego brudne nagie ciało i niechlujny umysł

ledwie podniósł się z czterech łap a już mierzy do gwiazd

wymyślając boga jako usprawiedliwienie swoich słabości

zajął miejsce tuż za nim wszystkie inne istoty z miejsca mając za nic

wymyślając pieniądze precyzyjnie wyznaczył hierarchię i granice zaufania

śmieszna jest jego blada skóra ze śladowym futrem

mimika - maski na maskach a jeszcze ten make up

duża kiwająca się głowa z wyrazem zaskoczenia na twarzy

z gracją odpadała od ciała przy użyciu gilotyny 

wymyślił ją chirurg a zbudował producent klawesynów

ogon w zaniku

wiece pochody powstania królobójstwa zwykłe bójki

śmieszny jest arsenał człowieka

intrygi donosy pomówienia fakenewsy i historie które wciąż opowiada na nowo

bardzo chwytne dłonie

przekonania są śmieszne

powaga z jaką wygłasza w co wierzy

w co nie wierzy ile ma a ile chciałby mieć

gdy mówi że kocha a mimochodem zerka w lustereczko

w lustrze siebie nie dostrzega

jak ocenia surowo innych i jak suto nagradza siebie

co widzi a jak udaje że czegoś nie widzi 

jak cierpi i jak cierpieniu nadaje sens

jak się rozmnaża i jak ze swoich popędów czyni towar

za który każe sobie samemu płacić

taki zabawny 

człowiek

 

 

 

Edytowane przez Lahaj (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ponoć zostaliśmy stworzeni na podobieństwo Boga 

Czy On również jest zabawny? :-) 

 

Opublikowano

Ja w zasadzie nie wiem: po co. Pl to bóg? czym się różni od innych?

I dlaczego jest lepszy? Bo pierwszy rzucił wierszem?

Wiersze spełniają różne role:
są opisy natchnione,
refleksje spełnione,
pierzaste wspomnienia,
baczne obserwacje. 

Kto ma racje?
I po co? Po co drwić z człowieka? 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Zgoda!  :)
    • @Annna2Zafascynował mnie Twój wiersz, taki prosty problem z butami stał się początkiem głębokich rozważań egzystencjalnych, jak przemijanie, konsumpcjonizm, bunt. Świetny  kontrast między prostą usterką a wizją pogrzebu, potem radosnego zmartwychwsztania zrobił ogromne wrażenie, A zawołanie "A szewca nie ma, ech" to genialne podsumowanie naszych czasów. Bardzo lubię też czarny humor, tu pozwala oswoić się ze śmiercią.  To znakomity wiersz - zmusza do refleksji, pulsuje emocjami. 
    • jeśli cię facet ubiera to będzie potem rozbierał, bez zobowiązań i straty weź czekoladki i kwiaty.
    • Jesteś w moim sercu i w mojej pamięci    Pamiętam nasze dni i nasze noce    Kiedy byliśmy razem, było zawsze słońce    Radość bycia z tobą była wielka    Miłość miała kolor czerwonej róży    Nasze serca to płomienie miłości    Ty byłaś  kwiatem, a ja tylko wazonem    Kolory życia były różne, ale zawsze otulała nas miłość    Nasz codzienny rytm był jak pomidory malinowe, sama słodycz    Pewnego wieczoru odeszłaś    , moje serce tonęło we łzach    Mówię żegnaj, mówię do zobaczenia                                                                                                             Lovej . 2025-08-05               Inspiracje.  Wspomnienie
    • Codzień o poranku siadasz ze mną przy stole. Pijemy czarną kawę — wiesz, że bez cukru wolę.   Potem szepczesz do ucha kilka słów bardzo miłych. Patrzymy sobie w oczy, żeby tak się spełniły.   Lecz one topią się w kawie, która już całkiem zimna. Lekko muskam w niej usta… Może posłodzić powinnam?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...