Kokon z plastiku

[23.]

Dziękuję (za wszystkie lata)
stracone dziękuję (tym częściej)
wracam tam, dziękuję (za chwilę)
choć dziękować nie umiem
(lepsze chciałem mieć życie). 

 

Budzić się w plastiku nowych
technologii, twoje oczy, 
-pożądliwość- to, albo miłość.
Mechanicznie patrzą na mnie,
logiki nie widzą, mam tkankę
i poliki czerwone pod refleksją.
Nie zasnę! Wnerwia czas reflektor,
bo czasem jestem jak dziecko,

płaczę na przeszłość.   

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a to świetne jest :)

Pozdrawiam.

[23.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję. Pracuję ostatnio nad intonacją i akcentem wyrazowym ;)

Chcę popełniać bardziej świadomie. Pozdrawiam :)

[jan_komułzykant]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ta "refleksja", jeśli dobrze zrozumiałem, to coś, co mieści (a częściej nie mieści właśnie) nasz hipokamp i to pod niejedną skorupą, więc gratuluję  - świetnie popełnionego określenia. :)

:) tak, to każdy by chciał ;)

[23.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeden na tysiąc czytelników to zauważy. Gratuluję ;)