Byle do wiosny

[Gość]

Dawno już przeminął czas letnich uniesień,

krajobraz zmieniła złota polska jesień.

Biedronki na zimę zmieniły swe kropki,

a na polach trwają ostatnie wykopki.

 

Z nostalgii za latem wiatr rzewnie powiewa,

liście cicho łkają na zmarzniętych drzewach.

Księżyc noc rozjaśnia srebrzystą poświatą,

po łąkach się snuje cudne babie lato.

 

Zziębnięty zajączek po lesie się błąka,

szronem się pokryła ukwiecona łąka.

Jesienne słoneczko coraz krócej świeci,

że nawet pająki zwinęły swe sieci.

 

Pracowite pszczółki w ulach robią miody,

szykując spiżarnię na jesienne chłody.

Ci, dla których jesień to nie czas radosny,

wciąż żyją nadzieją, że byle do wiosny.

 

09.10.2019, g. 22.08

[Lahaj]

Spoko Bogumił, byle do wiosny choć ja wolę jesień i zimę 

[Gość]

@Lahaj jesień również lubię, zimę mniej, bo jazda samochodem jest okropna, a muszę jeździć.

[Lahaj]

@Bogumił awd polecam

[Tomasz_Biela]

Wiersz, do poczytania przy kołysce. 

Pozdrawiam t.

[Gość]

@Tomasz_Biela dzięki.

[Gość]

Super, że ktoś na tym forum sili się na tkanie prawdziwych wierszy, nie dość tego pięknie ubranych w słowa gdzie nie ma przerostu formy nad treścią. Bogumił Twój wiersz aż miło się czyta bo jest prosty w słowach, a trudno o takie w tych czasach :) 

[Gość]

@Rastu Dzięki za taki pozytywny komentarz, strasznie cieszy. Pozdrawiam.

[Bronisław Suchy]

@Bogumił Bardzo zgrabnie i pięknie opowiedziane. W moim guście. Klasyka.

[Gość]

@Bronisław Suchy Dzięki, cieszę że mi się udało sprawić przyjemność moim tekstem.