Obudziłem się bez wroga

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

Obudziłem się bez wroga,

nie wiedziałem, która lewa,

która prawa, czyja noga,

w czyich dłoniach twarz ukryłem,

w lustrze obcy sobie byłem.

 

          Chodzę, szukam dookoła,

          wróć mój wrogu, ciebie wołam,

          kiedyś ze mną spał przy boku-

          - teraz bliznę mam po wrogu.

 

Obudziłem się bez wroga,

którą stronę świata wybrać,

czy to sufit czy podłoga?

Jakże pusto w moim domu-

- nie mam już złorzeczyć komu.

 

          Chodzę, szukam dookoła,

          wróć mój wrogu, ciebie wołam,

          Panie zlituj się nade mną,

          zwróć mi wroga, niech śpi ze mną.

[Maciej Ka]

Cześć, obawiam się, że skończy się na tym szkicu, bo od dwóch tygodni nie mogę znaleźć czasu na dokończenie. I też nieco utknąłem.

 

 

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

@Uczę się komponować Dzięki, doceniam, aczkolwiek słyszałbym to odrobinę żywszym.  Ewentualnie może być depresyjnie... Ale z jakimś zimnym nowofalowym klimatem, tak to widzę. Dziękuję jeszcze raz i pozdrawiam :)

Edytowane 12 Listopada 2019 przez Krakelura (wyświetl historię edycji)