Kai kairos

[Aaron]

Coś się zaczyna,
Coś się kończy,
On się zbliża,
Światy połączy.

Stopę na Ziemi postawi,
Rękę podniesie,
Z dziećmi swymi się rozprawi,
Umysły uniesie.

„Nieunikniony” nasz los,
Nieunikniona muzyka,
Która umysły wytyka,
Zasadźmy złoty kłos.

Wejrzyjmy głęboko w świat,
Zło oddajmy straceniu,
Wejrzyjmy głęboko w kwiat,
Dobro wykorzystajmy, ku przebudzeniu.

[Catalina Acosta]

Chyba powinno być "umysły uniesie".

Poza tym - rym dla rymu.
"Muzyka umysły wytyka"?

Gniot.

Catalina

[owieczkaa z gór]

pisanie takie, wybacz człowieku, kojarzy mi się szalenie standardowo: młodzi poeci przed wydaniem piszą tylko o tym, jak to im źle, niedobrze, niewygodnie. a możnaby o tym, że dobrze, że lepiej...ehh...