Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

***

Maria Rochowicz
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/171503--/

Rekomendowane odpowiedzi

Maria Rochowicz

Maria Rochowicz

Opublikowano
Opublikowano

***

 

bo jutra

wcale może

nie być.

 

rozpłynąć

się może

jak obłok

rozdmuchany

przez wiatr

 

więc niech

błękit

rozleje się

we mnie

pamięcią

 

a twój dotyk

raz jeszcze

zapłonie

na mojej

skórze

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

2
Tomasz_Biela

Tomasz_Biela

Opublikowano
Opublikowano

jutra wcale może nie być

rozpłynąć się może

jak obłok rozdmuchany

 

więc niech błękit

rozleje się we mnie pamięcią

 

a twój dotyk raz jeszcze

zapłonie na mojej skórze/

 

zwykłem tego nie robić już od dawna

 

tutaj zapisałem sobie jak mogłoby to wyglądać 

coś tutaj się zawiera co przyciąga 

ale nie w oryginalnej formie. która to jest 

za bardzo z-enterowana. tak krótkie przerzutnie 

męczą. i nie są moim zdaniem konsekwentnie przemyślane.

 

pozdrawiam t. 

 

 

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/171503--/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • infelia
      Wypracowanie

      Przez infelia · Opublikowano

      Autor „W pustyni i w puszczy” opisał Romantyczną przygodę Stasia i Nel, Którzy postanowili uciec od rodziców I w tym celu ukradli słonia cyrkowego.   Opłacili koralikami marnej jakości Kalego, A Sabę pętem kiełbasy i ruszyli w świat Ku przygodzie przez pustynię bezkresną. Podziwiali dziką zwierzynę jak z bajek,   Spotkawszy żyrafę na sawannie, chcieli Pobujać się na jej szyi jak na huśtawce. A lew z wielką grzywą, na jedno tupnięcie, Uciekł poza horyzont, a ryk się niósł i niósł.   Razu pewnego stanęli na popas w oazie I w pniu dziurawym rozłożystego baobabu Zebrało im się na amory i przytulanki. W tej gorączce uniesień i całusków posnęli   Kąsani muchami tse-tse, co choróbsko przywlokły. Mea, wierna towarzyszka, pobiegła sto mil Z wiatrem w plecy do najbliższego dilera Specyfików, lecz sprzedano jej tylko   Podrobioną chininę i litr samogonu bez akcyzy Ze skorpionem zatopionym w środku... I tu niestety następuje luka w powieści, Gdyż ktoś wyrwał z książki znaczną ilość kartek.   Podejrzewam, że mrówki gniazdujące W drzewie przepędziły intruzów, a ci, Drapiąc się po tyłkach i brzuchach, pognali Pośpiesznie w nieznaną dal z nadzieją na CDN…   Ania Gaduła z klasy 5 b, najlepszej  
    • violetta
      zwyczajność

      Przez violetta · Opublikowano

      @bazyl_prost rozumiem:) myślę, że krzemu mało zawiera, więcej wody:) Wyszło mi pięć, idealnych placuszków z jednej cukinii:)
    • bazyl_prost
      zwyczajność

      Przez bazyl_prost · Opublikowano

      @violetta tłuszcz też jest zdrowy ale zimny nie grzany
    • violetta
      zwyczajność

      Przez violetta · Opublikowano

      @bazyl_prost prawie bez tłuszczu, bo dałam parę krople oliwy na patelnię:)
    • Konrad Koper
      Zimowa bajka

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      Dziad mróz, baba śnieżyca. Dziad mrozi i czasem nawet uśmierca. Na sercach są sople. Śnieg koi i nieraz chroni przed mrozem. Pokrzepia dusze.   Mróz i śnieżyca są nieraz poróżnieni, ale idą często razem. Niekiedy są żywiołem.   O wietrze też wspomnieć muszę.      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...