Na dachu bloku

[Gaźnik]

Chciałem odzyskać spokój
stanąłem na dachu bloku
przyjaciel zagnał mnie w róg

 

Nadal znajduję się w szoku
od ostatecznego kroku
powstrzymał potencjalny wróg

 

Z mych oczu odpadły łuski
inaczej pracuje mózg i
pokonam dziś każdą przeciwność

 

Odpycham zaloty tłuszczy
głupota ludzików próżnych
nie przejdzie już przez naiwność

[23.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Teraz jak to czytam, to czuję smród smażonego oleju. Nie wiem czy to było w zamyśle, ale taka amerykańska scena jak z filmów, pewnie o bajkowych superbohaterach,  narzuca mi obraz takiego gasnącego dnia. 

 Pierwsza strofa najbardziej uderzyła, bo wydawało mi się kiedyś, że miałem przyjaciela :/  Trzymaj się! 

[Gaźnik]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Bardzo trafne spostrzeżenie. Chodziło przede wszystkim o rzeczownik przedstawiający grupę nieopierzonych ludzi, ale mi ten wyraz zawsze kojarzy się z przypalonym olejem w kiepskim fast foodzie...

 

Nie jest najlepiej, ale dużo lepiej niż w sytuacji, którą jako-tako opisywałem. Druga zwrotka jest tutaj najważniejsza. Nie chcę o tym pisać, ale czasem życie bywa przewrotne. Osoba, której się obawiamy ratuje nam życie, a chwile wcześniej była sytuacja zupełnie odwrotna...

 

Ja już raczej nigdy nikomu w 100% nie zaufam. Jednak to nie znaczy, że Ty też musisz skończyć bez prawdziwych przyjaciół! Pozdrawiam!

[Krzysica-czarno na białym]

Przyjaźń to przyjaźń. Ludzka rzecz jest się mylić ważne, żeby potrafić to zrozumieć przebaczyc i iść dalej. ;) 

[[email protected]]

@Gaźnik Pistolet albo skok,
                    i tak byś wsiąkł.

Wszystkiego dobrego. Psychologizm naprawdę iskrzy.