bez na tą chwilę

[Jan Piekarczyk]

Znów mi nie tak

zgliszczały świat

ja szukam się

wśród carpe diem

lecz nie ma mnie

i nie ma cię

nikogo wśród

głębi tych wód

bezmiar pustyni kamiennej porwał nas

 

 

 

Gdybym tak mógł

zastrzelić czas

i tamtą chwilą żyć po zgon

ja byłbym schron dla twoich rąk

dla twojej duszy ciała byłby on

 

 

 

Tu pantharhej oburzył się

Wówczas ja zginę

nie zgadzam się!

Tak płynąć wciąż

po morzach łez

każdy popłynie

po swój kres

Więc carpe-diem

z obrońca swym

stanął przede mną w bojowy szyk

 

 

 

Więc szukam cię

w tym carpe-diem

a pantharhej echem swych dni

odzywa się, że nie ma mnie

i nie ma Cię

nikogo wśród

głębi tych wód

bezmiar pustyni kamiennej porwał nas

 

 

Jeszcze muzyka do dopracowania Proszę o ew podpowiedź bo nie wiem jak z tym moim "zgliszczałym"

Edytowane 9 Września 2019 przez Jan Piekarczyk (wyświetl historię edycji)

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Janie witaj. Utworzyłeś neologizm, super - znaczenie b. czytelne. 

 

Wiersz ciekawy, trochę jakby baroku i nie tylko, bo wstawiłeś latynizmy. 

 

Tylko jedno mam. Otóż niepotrzebne moim zdaniem jest stosowanie wielkich liter na początku wyrazów typu:

 

 

I te latynizmy też dlaczego wielką literą? 

 

Pozdrawiam @Justyna Adamczewska

[Jan Piekarczyk]

@Justyna Adamczewska  ok Tx Zmienię Ale pantha rhej czy pantarej to miało wybrzmieć PAN-tharhej Stąd Carpe diem - też traktować chciałem jako osobę

Edytowane 30 Sierpnia 2019 przez Jan Piekarczyk (wyświetl historię edycji)

[WarszawiAnka]

Zgadzam się z @Justyna Adamczewska :)

 

Pozdrawiam

[Jan Piekarczyk]

dziękuję

 

[Gość]

Śpiewnie strofy płyną :-) 

[Marlett]

bez na tę chwilę:)