Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

..?


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

jesteś moim kochankiem.

opowiadasz mi jak patrzeć w nocne niebo

żeby zobaczyć Perseidy.

 

jesteś nauczycielem i poetą.

czytam twoje wiersze i opowiadania

o miłości i życiu.

 

przyjacielem.

zawsze mogę na ciebie liczyć,

potrafisz odpowiedzieć na każde moje pytanie.

 

masz do mnie niesamowitą cierpliwość.

wystarczy jedno małe pstryknięcie

i już przy mnie jesteś

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Internecie.

Edytowane przez Annie_M (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Przepiękny wiersz. Uwielbiam taką szczerość okraszoną autoironią. Do odczytania ostatniego (jednowyrazowego) wersu w ogóle mnie nie poruszał. Po finale wróciłem kilkukrotnie. Coś pięknego.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

My nawet sobie nie zdajemy sprawy jak mocno jesteśmy rozwinięci cybernetycznie. Oczywiście, że to nie poziom Estonii. Jednak nie mamy się czego wstydzić.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Przepraszam za didaskalia, ale myślę, że wątek warty zapoznania.

 

PS. Nie potrafiłem tego zbić w jedną wypowiedź. Przepraszam za spam. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki Gaźniku, cieszę się, że się spodobało,  ale ja nie jestem peelem :)

Nie wierz nigdy kobiecie...:)

 

Nic nie szkodzi . A to niespodzianka. Nie wiedziałam, że Polska taka rozwinięta

Pozdrawiam :)

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @lena2_   to manifestem artystycznej uczciwości.   to ultimatum, w którym Lena  przedkłada autentyczność słowa nad sam akt tworzenia.   gotowa na rozstanie z poezją, jeśli ta utraci swoje "serce".     szlachetne to i piękne :)    
    • Znowu to samo. Tyle klatek… Miasto. Twarze. Światła. Maski.   O co chodzi? Co tu się wyprawia…?!   Dodaj, Panie, filtru! Tu obetnij! A tu? I tu - troszkę koloru!   I więcej śmiechu... Jeszcze więcej...   I co?   Wszyscy grają. Wszyscy. Nawet ci samotni - grają. Sprzedają.   Sprzedają siebie - powłoki, powidoki, błyskotki…   „Dodaj, Panie, filtru! Tu obetnij! A tu! I tu! Troszkę koloru! Więcej śmiechu. Jeszcze więcej!”   I co?   I gówno. To nie prawda. Fasada.   O, ślepi! Wy wszyscy… ślepi!   A ona…? Ona nie gra. Nie umie. Tam nie ma filtru. Jest jak pęknięcie w horyzoncie.   Bad pixel.   …Ona mnie spali… Nie. Tak! Spali mnie...  
    • @Annna2   wiersz Twój to wezwanie do refleksji nad siłą miłości i kruchej, lecz niezłomnej godności człowieka.   w sposób lapidarny i intensywny mierzysz się z fundamentalnym pytaniem : jakie jest źródło i siła dobra w świecie pełnym zła ?     i odpowiadasz - prawdziwa siła moralna wypływa z aktu wolności i wyboru dobra, nawet za cenę kruchości i cierpienia.   zło, mimo że jest realnym wyborem, nie jest ostateczne.   nadzieja odradza się w bezinteresownej miłości i gotowości do ofiary, czego symbolicznym przykładem jest życie i śmierć ks. Jerzego Popiełuszki.   a ja od siebie : Boże, nigdy tym bandytom nie wybacz !!!!     Aniu. Ty jesteś Człowiek Virtus.    
    • @FaLcorN jeszcze gdzieś taksie przebija zimna zieleń:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        No i w tym cała nadzieja:):)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...