Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

w...n...m...


Rekomendowane odpowiedzi

dzięki Tobie smutek ucichł w wodzie bólu
jedyny Królu ty znasz wszystkie odpowiedzi
Ty rozciągasz śnieg jak wełnę
I rozrzucasz mróz jak popiół
jesteś łódką spowiadającą z grzechu

zazdroszczę grzesznikom, gdyż jestem upadłą
w mojej bezcelowej egzystencji
dobro rodziło zło
dlaczego?

uciekaj przed piekłem
kryj się przed morderstwem
nazwij to religią
gdzie każdy modli się jednakowo
do Ciebie, świadka słabości Adama

obiecujesz zbawienie o brzmieniu harfy
i wbijasz miecz ust swoich w ciało węża
wtedy nawet modlitwa płacze i broń jest gotowa

nadchodzi wojna Armageddonu
ujarzmiona
nie widzi chaosu burzy
nawet śmierć roni łzy
to jej ukojenie

umrzyj jeszcze raz za moje grzechy
jestem bowiem tylko dziecięciem sperlonej rosy
jakże objąć niebo mając tylko dłonie?

Miłość....... czymże jest? Naucz mnie jej
a spłacę dług za uświęconą krew
cynamonowe słowa osuszają łzy na policzkach

bądź ze mną gdy szept zamienia się w skowyt
(umierająca wiara na drodze do niebios)
oddal ode mnie tylko tę szalę pełną cierpienia
obmyj marzenia z grzesznej krwi tchnąc w nią nadzieję
(matkę głupich, nieprawdaż?)

kołysko boskiego ucieleśnienia
nie przysyłaj pasterzy,
by zaprowadzili mnie z powrotem do twojego stada

jako w niebie tak i na ziemi
czas ruszyć w drogę swą- krainę jasności lub cieni...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...