Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Lilie św. Józefa


Rekomendowane odpowiedzi

Gdzieś w ruinach pałacu

króla Minosa na Krecie.

Gdzie już nikogo na placu

rozwija się białe kwiecie.

 

Obdarzona cnotą za dwie,

wszak jest to prezencja lilii.

Narcystycznych w swej nazwie,

słodka przyrodnia żonkili.

 

Gdyby objąć tylko kwiatem,

Jezusa, dzieciątko mogła.

Byłaby dlań całym światem,

suszę swadą by wnet zmogła.

 

Jej córeczka raz na stawie

zatańczyć walczyka chciała.

Stało się tak w zabawie,

że na wodzie już została.

 

Błyszczy teraz blaskiem snadnie,

ukazując swe ramiona.

Baraszkuje głównie stadnie,

oczkiem jezior ogłoszona.

 

Gdzieś w pałacu ruinie

króla Minosa na Krecie.

Tam gdzie tak wszystko przeminie

rośnie zeszły kwiat na Świecie.

Edytowane przez janofor (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym A może to Archipelag.........pomyślałam.Pozdrawiam niedzielnie.... @Bożena De-Tre Prowokuje i to jest cenne. Jedno zdanie a tyle szufladek.
    • @Alicja_Wysocka Wręczam Ci bukiet, aż pod sam sufit,                                  rzucasz te słowa... aleś ty głupi!   Miłego wieczoru Alicjo, czyżby zmęczenie?
    • Tak... przy okazji   a ja wciąż sklejam potworki z myśli zlepiam bezsensy bez rąk i nóżek  mija godzina kilka miesięcy sto lat minęło więc gdzie są róż z myśli     *     róże są w słowach które zostawiasz pocieszasz oczy gdy je czytają ja dla przykładu z tą samą biedą roziskrzam serce i... ciągle mało   takim potworkom myślom sklejonym dam przyzwolenie w każdej sekundzie niech mija miesiąc za nim rok cały bo przyjdzie chwila że się rozsmucę   wokół bezsensy zdarzenia biegną a w kołowrotku człowiek zdumiony  szuka nadziei - matki od głupich - a tych nie sieją - rodzą się z nowa     dlatego ciągle jakby na przekór promyki zbieram gdy gwiazda świeci ale nocami kiedy czerń gada szukam światełka na szare życie      *     strofka z wiersza Ali Wysockiej, pt. "Przy okazji"... Ala, inspiracją Twój, zatem.. ten, jw. dla Ciebie.      luty, 2025         
    • dziękuje za wczoraj dziekuje za dziś były dość fajne mimo małej łzy   dziękuje bo wiem że  jutro nieznane  może trudne  być jak gór wysokich mgły   dziękuje choć czuje mały niedosyt bo  powinny być  wstępem do gry   gry która maluje barwą kolejne dni rodzi uśmiech zna zapach róż   dziękuje mimo to  że już przeminęło to co moją chwilą życia się zwie
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .. Ala, nic innego nie przychodzi mi do głowy, jak te zacytowane słowa. Dobór słów.. mniammm.. :) Tak na mnie działają Twoje strofki, że... wrzucam powyżej.. Tak, przy okazji... dla Ciebie. Serdecznie pozdrawiam.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...