strzępek snu

[Wojciech Bieluń -Targosz]

zrzucając skórę zobaczyłem
rdzeń osobowości
zapytał głos
czy moja ciągłość ma wolę przetrwania
nie szukałem potwierdzenia jak w historii
myśl podpowiadała
jeżeli odpowiedź się nie sprawdzi
wszystko będzie kłamstwem
świat rozsypie się w opowieść

nie mogłem sobie przypomnieć czasu
bo nie istniał jeden lecz wiele
nie pamiętałem strzępka snu
w którym przekroczyłem bezmiar
w nowej przestrzeni byłem wolny
patrzyłem na ocean
za nieistniejącą linią
zawracały fale

[Magdalena]

Ostatnie trzy wersy są dobre i stanowią całość, pozdrawiam

 

[Wojciech Bieluń -Targosz]

dziękuję za komentarz.

[Magdalena]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

proszę

[hiamon]

Ładnie poskładane, miło się ogląda :)

[Wojciech Bieluń -Targosz]

dziękuję za komentarz. Pozdrawiam