pokochać cierpienie

[23.]

 Coś z niczego...
a tylko po to, żebym wiedziała
posiejesz po mnie melancholie
ciszą, która w duszę się wkradła
zalewając serce łzami w oknie

 

nie bój się dawnych masek
bo ja ze snu mam twarze
ukryte w bladych dłoniach

 

nie smuć się, bo nie patrzę
bo możesz już na zawsze
przez ulice biec i kochać

 

bo już rozumiem cud
lecz nam za daleko.

 

~NN. 18.06.2019
 

Edytowane 18 Czerwca 2019 przez Nieznajomy Niewidzialny (wyświetl historię edycji)

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

CześćNN. Wiersz... ładny, nastrojowy, smutno - wyciszający. Szczególnie:

 

to b. porusza. 

 

Dla mnie szczególny utwór. J. 

[Annie]

Tytuł już wiele mówi o stanie peela. 

Smutny wiersz

[23.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Justyno. Pozdrawiam ;)

[23.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A ja tam jeszcze widzę szczęście ;) Pozdrawiam

[Magdalena]

Ostatnie dwa wersy rozmywają całość nie wiem dlaczego, nie mam nic w zamian, przeczytałam poprostu bez nich, pozdrawiam

[23.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiersz pozbawiony dwóch ostatnich wersów traci swój cały sens ;) Pozdrawiam

[Magdalena]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dobrze, pozdrawiam

[Magdalena]

Nie trzeba mi serc za kapitulację pozdrawiam

 

 

[23.]

Dziękuję @Czarek Płatak