Maszyna świata

[Tom Tom]

Maszyna świata to zbiór trybików.

Wszystkie zależą wzajem od siebie.

Te zmierzchu, tamte czekają świtu,

by w gniazda złączu wejść w tryb „uśpienie.“

 

Choć nowoczesny to archaiczny,

system tworzą w myśl swoich programów,

i ciąg symboli matematycznych

zatacza kręgi w wiecznym archiwum.

 

Wielu się mieni antywirusem.

Skanują wokół złośliwych trojan

I oferują tanią pokusę,

by zrobić format w ich niepokojach.

 

Niektórzy sądzą że już pojęli

kształt ostateczny i przeznaczenie.

Instalują, algorytm co dzieli

i uaktualnia otoczenie.

 

Ciąg napięć grzmi pod ciężką zasuwą

niepomnych prawd słyszanych w kolebie,

a księgi z dawna i zgodnie mówią —

każdy winien świat zmieniać od siebie.

 

[Tom Tom]

@Sylwester_Lasota, @Bartosz, @Ilona Rutkowska dzięki serdeczne za serducho :)

[Marlett]

Wydaje się, że maszyna się dopiero rozkręca ruchem jednostajnie przyspieszonym. 

Nie wiemy czy kiedyś się zatrzyma:)

Mądra pointa:)

PozdrawiaM.

[Tom Tom]

 

Pointa była punktem wyjścia do całego wiersza.

 

Dziękuję @Marlett :)