Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Tyle płatków
ku niebu i z nieba.
Więdną, topią się,
bez złudzeń.
Żyję by zrozumieć
sens mego istnienia,
a kiedy umrę,
na ściętą różę
spadnie śnieg.
Do serc bliskich
spłynie czerwienią.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...