Zgłoś

@Berenika97 U mnie to było inaczej. Miałem rękawiczkę. Za mała była i z napisem Route 66. No więc ją rzuciłem tę rękawiczkę. Ale chciałem ją wyrzucić. Traf chciał że jedno to to co robisz, drugie to to jak ktoś odbiera, a trzecie co chciałeś zrobić. I to być może tak było, że otóż moje wyrzucenie rękawiczki odebrano jako rzucenie rękawicy. Ale to nie koniec historii. Bo jak sobie mały skubańczyk to to odbierze to ok, ale gorzej że może to odebrać jakiś wielki skubaniec, z którym pojedynku nie chcesz, bo idzie w 100 % w przegraną :))

@Simon Tracy   Twój tekst to mocne, gorzkie wyznanie pełne rozdarcia między tradycją a współczesnością, między dumą a rozpaczą. Czuje się w nim rezygnację i desperację (w próbie zachowania tożsamości). Wiersz jest inspirujący.  

@MIROSŁAW C. Obaj się w tym nie mylimy, przynajmniej obaj :)

@Czarek Płatak To ciekawy wiersz o zawieszonej chwili i oczekiwaniu na kogoś. Ten wers "noszę w tobie gałąź noszę w tobie stołek który kiedyś kopniesz" - to ujęcie relacji, gdzie jeden człowiek nosi w sobie drugiego razem z przyszłą zdradą czy odejściem. Ten stołek, który "kiedyś kopniesz", to chyba symbol samobójstwa lub nagłego zerwania. A koniec jest spokojny - pozornie. Brzmi jak rezygnacja albo pozorowanie normalności w obliczu katastrofy. Bardzo podoba mi się tytuł -"reportaż spod skóry" - świetnie oddaje charakter tekstu, relację z wnętrza, coś bardzo intymnego i bolesnego.  Możliwe są oczywiście inne interpretacje, ale ja tak subiektywnie odbieram. Pozdrawiam. 

@Leszczym Wielkość rękawiczki nie ma znaczenia - liczy się odwaga, żeby ją rzucić!  :)