bezsilność

[tetu]

nie ma dokąd wracać Piotrze 
wszystkie święte miejsca dawno spopielały 
byłeś tam 
dlatego wiesz że zimno nie wynika 
z braku wyjątków 

 

to siedzi wewnątrz rozciąga się graniczy 
a potem dzieli 
w ciepłym łóżku tylko poezja - 
nasza poezja daje dupy* Piotrze 
z wiersza na wiersz z roku na rok 
coraz więcej nieszczęśliwych dzieci

 

 

*Poezja jako mała czarna skrzynka z której nie ma wyjścia - Kuba Przybyłowski

[Nata_Kruk]

"Wsunęłaś" w wersy Piotra i mam dylemat, kimże jest "ów" Piotr.?

Tytułowa "bezsilność" jest wyeksponowana w treści, tym bardziej, że...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wierzę też, że.. bezsilność.. "siedzi" wewnątrz każdego z nas i ładnie to podałaś/opisałaś w drugiej części wiersza.

Intrygujący wtręt o poezji, plus mocna puenta. Ogólnie, jak dla mnie, to dobra "bezsilność".

Pozdrawiam.
 

[tetu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Natka za obecność pod wierszem. Rozumiem rozterki co do ów Piotra:)
Nie będę na razie tłumaczyć, bo są jeszcze inne części i może coś sobie poukładasz w głowie, może coś się wyjaśni;)
Bardzo mi miło że pomimo wszystko zechciałaś się z wierszem zmierzyć, pozdrawiam.