Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dyktator

iwonaroma
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

iwonaroma

iwonaroma

Opublikowano
Opublikowano

mody - brzmi nieco zabawnie

w końcu dyktator to ktoś straszny

mający zakusy na naszą i waszą wolność

a tu moda - i nie ma przymusu

tylko propozycja

co na siebie wrzucić

 

ona dotyka też wnętrza

nurty, kierunki i style w poezji

nie dyktat to i nie dyktator

tylko ktoś nieśmiały

co w samotności

rzutuje na innych

 

 

może nawet wcale tego nie chcąc?

 

1
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Gdyby wszystko i wszyscy byli tacy sami, to byłoby czarno - biało, a tak to jest kolorowo, no może czasem zbyt szaro ;-)

Dobry temat pod ogólną dyskusję.

Osobiście uważam, że nie ma jak zgodność ze sobą i własny styl bez podążania za tłumem. To trudne, ale nie niemożliwe.

Pozdrawiam!

 

iwonaroma

iwonaroma

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Można podążać i nie podążać :) Własna ścieżka to priorytet, jednak patrzymy, słuchamy etc. jak podążają inni...  oczywiście w celu poszerzenia wizji, co również priorytetem jest :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      „Duma”

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      W utworze jest podstawowy błąd logiczny. Wszystkie wymienione przymioty charakteru - upór, wysoko podniesiona głowa (a więc i pewność siebie), kręgosłup moralny, bezkompromisowość, nonkonformizm, niezależność, autorytet - są, można powiedzieć cechami ludzi dumnych, są jej atrybutami, elementami składowymi.   A Ty piszesz, to wszystko kosztem dumy, jakby trzeba było się jej pozbyć, żeby być wolnym, niezależnym, upartym, pewnym swoich racji, szanowanym, itd.  A jest dokładnie na odwrót, dzięki dumie tacy jesteśmy. Zastanów się, co napisałeś, bo wyszła piramidalna głupota, nonsens, sprzeczność sama w sobie.  
    • Naram-sin
      Masochista

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Źle postawione pytanie, oczywiście w puencie. W przypadku prawdziwego masochizmu wyłącza się kontrola umysłu, pozostaje instynkt i natura. Wiersz źle napisany, a może źle zatytułowany, bo z tematem masochizmu ma niewiele wspólnego, traktuje go powierzchownie, płytko, bez znajomości tematu, wychodząc z błędnych założeń. Zacznijmy od tego, że masochizm nie jest wyborem, ani nie jest pochodną żadnych aktów ekspiacji. To fałszywe, upraszczające analogie.  Istnieje też opcja, że masochizm tu ma być tylko maską, albo symbolizować - bo ja wiem? - zły humor, brak radości życia, zamartwianie się, czarnowidztwo,  pesymizm... A może o ten ostatni chodzi i tylko słowa się pomyliły?
    • Naram-sin
      Miejsce gdzie cisza nie nudzi

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Jaki sens miałoby życie człowieka w idealnym świecie? Do czego by dążył? Na jakie pytania szukał odpowiedzi?
    • Naram-sin
      Witkacy moje szaleństwo cz. I

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Nie mogłem się nigdy do twórczości Witkiewicza przekonać, ale wiersz dobrze przenosi w jej specyfikę, oddaje ekspresję na granicy obłędu i psychodeliczny koloryt.
    • Naram-sin
      Rozmawiać z ludźmi

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Wśród wielu dojrzałych, nietuzinkowych obrazów i skojarzeń zakwitają tu i ówdzie złośliwe chwasty. Po pierwszej, konstruującej sugestywną, otwartą dla wyobraźni przestrzeń,cząstce następuje druga, ze łzami przelanymi nadaremno, pragnieniami, czeluściami, przepaścią, wszystko razem w jednym garnku tworzy mało oryginalną mieszaninę. Trzecia cząstka znowu ciekawsza, dwa pierwsze zdania nieźle łączą absolut z doświadczeniem osobistym. W czwartej powrót do zbędnej górnolotności (namiętność, złudzenia, pompatyczna apostrofa). Pierwsze zdanie ostatniej cząstki akceptowalne. Natomiast dusza na wysypisku ludzi - to karykatura poezji, egzaltacja doprowadzona do takiej granicy, za którą jest już jedynie śmieszność.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...