Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Sisley

le_mal
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

le_mal

le_mal

Opublikowano
Opublikowano

wiersz dedykowany niezwykłej przyjaciółce 


chciała być małym ptaszkiem
jak ziemi grudka szarym
śpiewakiem z wiosną 
wtórować w lesie kukułce

w serce inna muzyka
chóry aniołów Cilli grają
hymny dźwięków pomiędzy
witrażami słonecznych kolorów

dusza śpiewa i myśli
dziewczęce oczy nigdy
nie mogą zaznać starości
Cecylia Cicil Cecilla Cela

7
Justyna Adamczewska

Justyna Adamczewska

Opublikowano
Opublikowano

Cześć le_mal. 

 

Cóż piękne brzmienie imienia. 

 

Cisza panuje w wierszu, choć są śpiewy, jest kukułka... 

Najbardziej wzrusza:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Tylko się nasuwa:

 

"Dudniły grudy, grudy gliny. Na cichym... Pere la chaise. Lecz ty żyjesz, wciąż żyjesz,. Przetrwałeś jednak śmierć. "  Noc nad Norwidem  

 

Justyna. 

1
  • 3 tygodnie później...
Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

Przyjaciółka będzie zadowolona.... bardzo ciepły wiersz, a tytuł... wiem, że to nazwa włoskiej firmy odzieżowej.

ups.. dojrzałam wpis Jacka... Pamiętam Ewę Kos, ceniłam jej porady/uwagi  gdy zaczynałam tutaj.

Ładnie ją uwieczniłaś w wersach.

 

1
le_mal

le_mal

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ewa czytała ten wiersz, rzeczywiście podobał się.

Ewa odeszła , było info na forum dyskusjym opublikowane przez dzie wuszkę.

Pewnie wróciła melancholia za dawnymi czsami, dlatego wiersz został opublikowany.

Dziękuję Natko :)

 

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nata_Kruk
      Po_ród

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      @Berenika97... jestem zauroczona Twoim komentarzem.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pamięta się, to oczywiste. Powinnam się od Ciebie i od jeszcze kilku osób, uczyć komentowania.! Dziękuję za... balansowanie.. :)     @Jacek_Suchowicz... Jacku... dziękuję za strofkę... :)   wybaczam zawsze jakieś głupotki ...... :) ciut rozwichrzone przez roztargnienie  smutno gdy cisza z rozmysłem kłuje ktoś się ucieszy - cóż - nie pojmuję  ot...  wichrzą się myśli plus wolny wybór     Pozdrawiam wszystkich Gości.          
    • Berenika97
      Przy kawie w niedzielny poranek

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Marek.zak1Bardzo dziękuję! Zainspirowała mnie historia z życia wzięta. @Annna2Zwłaszcza, że przeżyli razem ponad 30 lat i ...pojawiła się nowa ... miłość? Bardzo dziękuję!  @tatatoBardzo dziękuję za czytanie i serduszko. :)
    • Alicja_Wysocka
      Pętla przeszłości

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Można wejść przez dziurkę od klucza :)
    • Nata_Kruk
      Po_ród

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      @violetta... :)) MY, z jaja.? Violinko..:) może za czterysta tysiący lat, może...   @andrew... tak, wchodzimy w to nowe.. a potem barwy tak bardzo się zmieniają, ale ale.. mamy zadanie, podtrzymać paletę kolorów..;) Dziękuję.   @Annna2... ano tak, to małe i to wielkie... :)   @lena2_... cieszę się, że właśnie ona.. :)   @Alicja_Wysocka ... Ala, nie chciałam Cię "uszkodzić"... ;)   @Natuskaa...  to, co piszesz... geny, dbanie o skórę, to wszystko prawda i... mógłby to być temat na oddzielny wiersz, ale raczej temat nie dla mnie. Tytuł...  to celowy zabieg, jak i układ niektórych słów, żeby.. nieco.. poszerzyć przestrzeń. Co do mieszania... to mieszają, ci co zawsze... od wielu, wielu lat.  Dziękuję za obecność... :)   Dziękuję Wam za zostawione słowa.   @tatato... @beta_b... @Waldemar_Talar_Talar... dziękuję
    • Natuskaa
      TRANS_PLANTACJA

      Przez Natuskaa · Opublikowano

      Kim są ludzie, którzy mają, odpowiedzialność za branie i za popchnięcie skalpela? Rozerwanie, bebeszenie… Komu się życie należy, bardziej niż komuś innemu? Komu śmierć, na czystym stole, niby wyrok za przypadek?   Komu trocina do brzucha, zamiast łóżka na OIOM-ie? Jaki „Bóg” podjął decyzję, o tym ile przesłać chemii, by kiełkowała nadzieja… ta, bez odruchu łazarza, bez łez podobno już trupa, przykrytego tylko z wierzchu?   Nikt nie zapyta o zgodę, bo to przecież śmierć mózgowa, choć serce nadal bije. Tylko czy przestało boleć? Czy kiedyś w końcu przestanie? Czy dopiero kiedy umrą, części które ktoś pożyczył, zwąc dawcę - ludzką plantacją?

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...